تاریخچه طیس وطیس بلوچ
.:: Your Adversing Here ::.
 

روستای رمین

جاذبه های طبیعی :
خور قدیم روستا - نوار ساحلی کلات رود از یک طرف به دریا وطرف دیگر با صخره های مختلف و ماسه های طلایی به تالاب بزرگ لیپار منتهی می شود- درخت کهنسال مکرزنان ( کرگ ) وکوههای مریخی اطراف روستا ازجاذبه های گردشگری روستای رمین می باشد که هرکدام در جذب توریست نقش مهمی را ایفاءکند.
درخت کهنسال مکرزنان که نام محلی آن کرگ می باشد باقدمت بیش از 500 سال درقسمت مرکز روستا درضلع جنوبی ودرمجاورت گورستان وزیارتجاه قراردارد که درایام گذشته روزهای پنجشنبه وجمعه پذیرای افراد از شهر چابهار و حومه در زیر این درخت بز و گوسفند را قربانی نموده و دراطرف گورستان برای شفاءمریضهاو مشکلات روزمره دست به نیایش می پرداختند.

نوارساحلی کلات رود یکی دیگر از بهترین نقطه که دارای جایگاه خاص در شهرستان چابهاراست این مکان تفریحی با وسعت بیش از 10 هکتاردرنوارساحلی دردامنه تپه های ماسه ایی باعدم امکانات چشم اندازهای بس زیبایی پذیرای مسافرین و گردشگران می باشد که طرح مطالعاتی آن درسال 85 دربرنامه های عمرانی دهیاری قرارگرفته است .
تالاب لیپاریکی ازبزگترین تالابها درسطح استان به حساب می آید در4 کیلومتری روستای رمین قرار گرفته و باداشتن سدی که آب سرازیر اطراف دراین نقطه جمع و از جنگلهای متنوع برخوردار می باشد باتوجه به گذرجاده مواصلاتی ساحلی چابهاربه خلیج گواتر درایام تعطیلات شاهد بازدید گردشگران در این مکان هستیم .
کوه های مریخی یکی دیگر ازپدیده های کم نظیردرکشور بالاتر از تالاب لیپاردر اطراف روستای رمین قرارگرفته است این پدیده کم نظیر توجه توریستها بخصوص خارجیهارا بخودجذب کرده است باورود هر توریست در این روستا بیشترجستجو این مکان هستند ماسه های طلایی سواحل اطراف جاذبه آن را دو چندان نموده است
معرفي جنگلهاي سیستان وبلوچستانعلي رغم وسعت زياد و گسترده حوزه هاي آبخيز استان كه قريب 7/18 ميليون هكتار مي باشد به سبب شرايط خاص ادافيكي و اقليمي و بخصوص كمبود با زندگي منحصرا حدود يك ميليون هكتار ارضي جنگلي بصورت لكه اي و يا پراكندگي زياد در سطح استان مشاهده ميشود كه حدود 3/2 از اين سطح را پوشش هاي بياباني با گونه هاي تاغ و گز تشكيل مي دهند و بخشي از ان را پوشش هاي جنگلي گرمسيري با گونه هاي كهور ، كنار ، چش ، توج ، چگرد، كليرا و حرا و بالاخره جنگلهاي خشك با گونه هاي بادام كوهي و انبه تشكيل مي دهند ، اين جنگلها بصورت لكه هاي كم و بيش بزرگ در ناحيه بلوچستان جنوبي ارتفاعات تفتان و كوه بزمان و مناطق ارتفاعي سراوان استقرار يافته اند و بطور متوسط تراكم درختان در اين عرصه ها به 50 اصله در هكتار مي رسد از نظر گونه جنگلهاي كهور در ناحيه چاه هاشم ، جنگلها گز در جنوب چاه هاشم و تهلاب ، جنگلهاي تاغ در ريگ چاه ، دشت سمسور ، تگرو دامنه شرقي تفتان - جنگلهاي كهور ، گز و آكا سيا در چاهان جنگلهاي كهور و كلير در زرآباد و جنگلها ي گاز رخ درسازندهاي فليش واقع در حد فاصل چاله جازموريان و درياي عمان حضور دارند.در ادامه تعدادی از مهمترین گونه های جنگلی معرفی میشوند:

چش ، كرت

تيره : كهور
مرفولوژي : درختي است تنومند به ارتفاع 6 تا 8 متر، برگها مركب ، برگچه ها ريز و كوچك ، گل ها زرد كروي و خوشبو ، خارهاي بلند و نوك تيز، تاج آن توپي شكل ، تنه به شكل ‎ ميوه غلاف دار
فصل گلدهي: بهار و پاييز
مناطق انتشار:اين گونه درمناطق نيمه خشك ، گرم و مرطوب از قبيل سواحل خليج فارس و درياي عمان و در استانهاي بوشهر ، هرمزگان و سيستان و بلوچستان ( چابهار ،ايرانشهر، و نيكشهر ) و همچنين در خاك هاي عميق رسي و شني نيز مي رويد .
نام محلي : در بندرعباس كرت ، در چابهارچش، در بين لار و بندرعباس به سلم معروف است .
موارد استفاده : چوب درختان اين گونه در كشتي سازي ( لنج سازي ) ارزش بسيار زيادي دارد . برگها و ميوه ارزش علوفه اي براي دام دارد . اين درختان دراحياء اراضي بياباني و تثبيت شن هاي روان بسيار باارزشند. درگذشته درختان چش بطور غيرقانوني قطع و به كشورهاي همجوار حمل شده و در ساخت كشتيهاي چوبي بسياربزرگ تجاري مصرف مي شده است كه توسط ادارات منابع طبيعي استانهاي ساحلي از اين عمل بشدت جلوگيري شده است و در توسعه اين گنجينه گرانبهاي منابع طبيعي كشور اقدامات اصلاحي واحيائي زيادي انجام پذيرفته است .


داز نخل ايراني

تيره :خرما
مرفولوژي : نام علمي داز به معناي درختچه كوتاه قد مي باشد . درختچه اي است دو پايه با برگهاي پنجه اي سبز و چرمي ميوه سته گل در انتهاي شاخه در گل آذين خوشه ظاهر مي شود . عمر متوسط درختچه حدود 4 الي 5 متر است كه پس ازگلدهي از بين مي رود ومجددا از كنار درختچه قبلي ريشه جوش جديدي توليد مي شود .
فصل گلدهي : بهار
مناطق انتشار: درجنوب ايران در مكران در شهرستانهاي سراوان ، نيكشهر، ايرانشهر، خاش و سرباز از ارتفاع 480 متر تا 1280 متر در آبراهه ها ميرويد .
نام محلي : نام محلي آن در جنوب پورك و داز مي باشد . تصور مي رود كه يكي بنام درخت نر و ديگري نام درخت ماده مي باشد . در بعضي مناطق بلوچستان به آن پيش مي گويند.
موارد استفاده : از برگ آن حصير ، سبد، كلاه و سيواس كه يك نوع كفش محلي است مي بافند . در افغانستان از دانه هاي آن تسبيح مي سازند .

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 13 خرداد 1388برچسب:,
  • رودخانه ها استان

     

    رودخانه ها :
     
    رودخانه هيرمند :
     
    منبع اصلي ، تامين آب دشت سيستان است كه از كوههاي هندوكش و ارتفاعات بابا يغما در چهل كيلومتري غرب كابل در افغانستان سرچشمه مي گيرد . و پس از طي مسافت 1050 كيلومتــــر وارد خاك ايران مي شود و در نقطه مرزي به دو شاخه تقسيم مي شود يك شاخه در امتداد مرز جريان پيدا مي كند و پريان مرزي ( مرز مشترك ايران و افغانستان ناميده مي شود) كه اين رودخانه نهايتاً وارد خاك سيستان شده و پس از مشروب نمودن بخشي از اراضي به درياچه هامون ميريزد .
    شاخه ديگر وارد رودخانه سيستان شده و رودخانه سيستان ناميده مي شود .
     و شاخه هاي متعدد از آن منشعب مي شود از جمله سيلك ، نيامك ، نهراب و در نهايت به درياچه هامون ميريزد .
     
    رودخانه بمپور :
     
     يكي از رودخانه هاي دائمي و پرآب بلوچستان است و از ارتفاعات كاردانه واقع در 120 كيلومتري شمال شرقي ايرانشهر سرچشمه مي گيرد .
     
    رودخانه كاجو :
     
    اين رودخانه دائمي از شمال قصرقند به سمت جنوب و سپس جنوب شرق جريان مي يابد .
     
    رودخانه سرباز :
     
     اين رودخانه از شاخه هاي اصلي رودخانه باهو كلات است طول رودانه سرباز تا باهو كلات 170 كيلو متر است.   
     
    رودخانه باهو كلات :
     
     از بهم پيوستن رودخانه هاي سرباز و كاجو بوجود مي آيد .
     
     رودخانه كهير ( نيكشهر ) :
     
     اين رودخانه سيلابي ابتداي آن از تنگ سرحد و اطراف نيكشهر سرچشمه ميگيريد .
     
    رودخانه ماشكيد :
     
     اين رودخانه از كوههاي جنوب شرقي بلوچستان سرچشمه مي گيرد .
     
    رودخانه مدانچ :
     
     از ارتفاعات فنوج و بنت سرچشمه مي گيرد .
     
    رودخانه سيانجان :
     
     از ارتفاعات كوه تفتان سرچشمه مي گيرد .
     
    درياچه ها :
     
    درياچه هامون ( سيستان ):
     
     واقع در دشت سيستان با مساحت 458 هزار هكتار و عمق متوسط 5 متر ( در فصول پر آب ) در شمال و شمال غربي اين دشت قرار دارد .
     
    درياچه جازموريان :
     
    اين درياچه فصلي در مغرب بلوچستان واقع شده و نيمي از آن در استان كرمان قرار گرفته است

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 21 خرداد 1388برچسب:,
  • نان در بلوچستان،

    نان در بلوچستان، نيز انواع مختلفي دارد. به عنوان مثال، نوعي نان به نام هلکاري ( halekary) که همان چلبک سيستاني است، وجود دارد. جهت پخت آن خمير درست شده را به صورت قرص‌هاي کوچکي، در روغن سرخ مي‌کنند. اين نان مخصوص سفرة صبحانه است.
    انواع ديگري از نان‌ها مثل لواش، گرده (gerdeh)، سيسرک (syserk)، پناري (ponary) و نان‌هايي که روي تابه پخته مي‌شود، نيز در بلوچستان مصرف مي‌شود.
    بلوچ‌ها همراه با نان خورش‌‌هايي نيز مصرف مي‌کنند که به آن عموماً واداپ (vadap) گفته مي‌شود. در انواع خورش‌هاي طبخ شده در بلوچستان، ادويه‌هاي تند و پياز فراوان استفاده خاصي دارد و گوشت بز بيشتر از گوشت ساير دام‌ها مصرف مي‌شود.
    “تنوري” يکي از غذاهايي است که عمدتاً جهت مجالس مجلل طبخ مي‌شود و آن عبارت است از به سيخ کشيدن يک لاشه کامل گوشت قرمز است. سپس آن را در تنور مي‌گذارند.
    از جمله خورش‌هاي سيستاني کشک زابلي، اوجيزک ( owjyzak) و آبگوشت است.
    کشک زابلي: ماده‌اي است زردرنگ از ترکيب ادويه، زردچوبه، گندم بلغور شده و دوغ. اين مجموعه را به مدت يک هفته الي ده روز در کيسة نخي مي‌گذارند، سپس آن را درآورده و پس از ورزدادن، پودر مي‌کنند.
    کشک زابلي به صورت يک غذاي کامل و مقوي در مدت کوتاهي طبخ مي‌شود.
    اوجيزک: شبيه اشکنه‌هاي امروزي است، منتهي در ساخت آن تنها آب و پياز و روغن و ادويه مخصوص محلي به‌کار برده مي‌شود.
    در تهيه آبگوشت محلي نوعي ادويه که به آن (آچار ačar) مي‌گويند، به کار برده مي‌شود. آچار ترکيبي است از خمير: پياز، آرد گندم جوشيده و زردچوبه. آچار به شکل دايره‌هاي کوچک، خشک و به نخ کشيده مي‌شود و به انواع خورش‌ها از جمله آبگوشت، طعم و لعاب مي‌دهد.
    امروزه با توجه به ارتباط فرهنگ‌ها و بهبود شرايط اقتصادي، تغذيه هيچ‌يک از اقوام منحصر به تهيه غذاهاي سنتي نيست، در سيستان و بلوچستان نيز به همين دليل هم‌اکنون انواع خورش‌ها و پلوها و ساير طعام‌هاي ايراني و حتي خارجي در ليست غذاهاي رايج مردم قرار دارند

    انواع خوراك خرما

    خرماى پاتى: ابتدا يك ظرفى بنام «پات» از برگ درخت پُرْك درست مى‏كنند و آنگاه خرمايى را كه با پا له كرده‏اند، با فشار در داخل آن قرار مى ‏دهند. اين نوع خرما چندان مرغوب نيست زيرا گرد و خاك و حشرات از داخل درز و شكافهاى پات به داخل نفوذ مى ‏كنند.

    خرماى خُنبى: خُنب در واقع همان خمره است خرما را به دو صورت در داخل خُنب قرار مى ‏دهند: يا خرما را ساده و بدون پيرايه، با فشار در داخل خُنب قرار مى ‏دهند و يا اينكه آن را با شيره‏اى كه قبلاً از ميوه خرما گرفته ‏اند و كَنجد و پوچينك، در داخل خُنب قرار مى ‏دهند. اين نوع خرما بسيار مرغوب است و معمولاً خرماى مضافتى را بدين صورت نگاهدارى مى ‏كنند.

    خرماى هينزكى: هينزك همان پوست بز است كه چربى آن را كنار ميزنند و آن را نمك سود و دبّاغى كرده و خشك مى ‏كنند و معمولاً خرماى مضافتى را كه قبلاً با پا له كرده ‏اند، در داخل آن قرار مى ‏دهند اين نوع خرما نيز مرغوب است.

    خرماى حَلَبى: در اين روش خرماى مضافتى يا انواع ديگر را بدون اينكه له كنند، در داخل حلب مى ‏چينند.

    لَده: خوشه مضافتى را قبل از آنكه بطور صد درصد برسد، از درخت مى‏برند، هر دانه را نصف كرده و هسته آن را بيرون مى ‏آورند. آنگاه ريسمانى را از داخل سوراخ ميوه ‏ها عبور داده و آنها را به برج خانه ها آويزان مى ‏كنند تا خشك شوند و بعداً آنها را مصرف مى‏كنند.

    كَتُّك: مثل لده است با اين تفاوت كه ميوه مضافتى را بصورت طولى مى ‏برند و هسته‏ اش را بيرون نمى ‏آورند و آنها را روى حصيرى، در معرض تابش خورشيد قرار مى ‏دهند. و بعد از خشك شدن مى ‏خورند.

    هارگ: خوشه مضافتى را قبل از رسيدن كامل، از درخت مى ‏برند، ميوه را از خوشه جدا كرده و در داخل ديگ بزرگى مى ‏جوشانند بعد از پخته شدن آنها را در معرض خورشيد مى‏گذارند تا كاملاً خشك شوند. معمولاً هارگها را در زمستان مى ‏خورند.

    چانگال: ابتدا نان ضخيم و قطورى را بصورت نيمه پخته درست مى ‏كنند كه بى ‏نمك است سپس خرما را آنقدر با دست مى ‏مالند تا خوب نرم شود. آنگاه نان گرم را روى خرماى نرم شده مى ‏گذارند و با دست نان و خرما را بطور كامل با هم مخلوط مى ‏كنند و مقدارى روغن را با ازگند سرخ كرده و با خرما مخلوط مى ‏كنند كه غذاى بسيار لذيدى درست مى‏شود.


    شیرگ: که از جوشاندن طولانی مدت خرمای رسیده بدست می آید واز آن حلوای محلی نیز درست می کنند و به جای مربا از آن هم استفاده می کنند.
     
     
     
    انواع نان

    لواش: نان نازكى است كه درتنور پخته مى‏شود. بلوچها به تنور (ترون) مى ‏گويند.

    خمير: مثل نان لواش است با اين تفاوت كه اندكى ضخيم تر بوده و در تنور پخته مى ‏شود و معمولاً ترش است.
    سِيسِرك: نانى است كه روى تابه آهنى پخته مى‏شود و چانگال را با آن درست مى ‏كنند.

    پُرانى: اين نان معمولاً اختصاص به كسانى دارد كه در نقطه معيّنى ساكن نيستند و داراى تنور نمى ‏باشند طرز پخت آن بدين طريق است كه ابتدا روى يك زمين شنى، آتش را روشن مى‏كنندو بعد از اينكه شن ها داغ شدند، اخگرها را كنارى نهاده و خمير را روى شنها قرار داده و روى آنرا با شنهاى داغ مى ‏پوشانند و تقريباً بعد از نيم ساعت، خمير را بيرون مى‏آورند.

    هَلَكارى: خمير را به چانه‏ هاى كوچك تقسيم كرده و آن را با غلطك مخصوصى بنام »بِيلَد« نازك مى ‏كنند، آنگاه روغن را در داخل يك ديگ كوچك سرخ كرده و چانه ها را در داخل آن قرار مى‏دهند. معمولاً نان خوشمزه ‏اى است.

    دوتينّى: طرز پخت آن بدين صورت است كه دو چانه را بطور جداگانه پهن كرده و روى هر كدام را روغن مى‏ مالند. آنگاه هر دو را روى هم نهاده، پهن مى ‏كنند و روى تابه‏اى كه مقدارى روغن روى آن ماليده ‏اند، قرار مى ‏دهند، تا پخته شود.


    تيمّوش: خمير را معمولاً به صورت آبكى در مى ‏آورند. آنگاه مقدارى از اين خمير را با دست روى تابه آهنى پهن مى ‏كنند و نان خشك و نازكى درست مى‏شود.
     
    برنج يا بت: برنج را معمولاً بصورت دمى درست مى ‏كنند و آنرا با آبگوشت يا ماهى يا حبوبات مى ‏خورند.
     
    انواع خورشت يا واداپ يا نارشت : كه معمولاً از عدس - لوبيا - ماش - باقلا و ... تهيه مى ‏شوند. همچنين نان را در داخل شير تريد كرده مى ‏خورند. آبگوشت نيز درست مى ‏كنند.
     
    انواع ترشيجات : ترشى ليمو كه در لهجه محلى به آن «حرّام» مى‏گويند و ترشى اَنبه كه در لهجه محلى به آن «چتنى» مى ‏گويند و ساير ترشيجات موجود
     
     
     
     
     

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 16 خرداد 1388برچسب:,

  • tissbalooch

    عمران طیسی

    tissbalooch

    http://tissbalooch.loxblog.com

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ

    روستای رمین

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ

    بنده عمران بچه روستای تیس,فوق دیپلم رشته الكترونيك ومخابرات درياي هستم و میخواهم اطلاعاتی درباره روستای خودم در اطلاع شما کاربران گرامی قرار بدهم.لطفا جهت ارتقا و پیشرفت این وبلاگ ما را با نظراتتان ياري نمایید شماره تماس برای نظرات وپیشنهادها09398291441 تاریخچه طیس وبلوچستان

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ