تاریخچه طیس وطیس بلوچ
.:: Your Adversing Here ::.
 

بلوچستان

 

پیوند کویر و دریا در سیستان و بلوچستان

 

     سیستان و بلوچستان سرزمین طوفان‌های شنی،‌ نمکزارها، رودها و دریاچه‌های فصلی با دره‌های سرسبز و جریان‌های بهاری در دل کویر به همراه تاریخ بر جای مانده در این خطه شرقی، جاذبه‌ای بکر و بی بدیل است که هر نظاره گری را مدهوش می‌کند.

     به گزارش ایسنا، ناحیه «خاش» خوش آب و هوا‌ترین منطقه استان به شمار می‌رود، زیرا ارتفاع آن نسبت به سایر شهرستانهای استان بیشتر است و مرتفعترین قله بلوچستان - تفتان - در نزدیک و در سمت شمال آن قرار گرفته است. این ناحیه از بارندگی نسبتا زیادی نیز برخوردار است. تغییرات و نوسانات دمای آن در فصل‌های مختلف چندان زیاد نیست و پوشش گیاهی آن نیز در اطراف کوه‌های تفتان نسبتا غنی است.

 

 علاوه بر ناحیه ،‌بندر چابهار نیز به دلیل نزدیکی به مدار راس السرطان و منطقه استوایی، آب و هوای بهاری دارد. تغییرات دمایی در فصول مختلف آن کم است و فصل تابستان آن چندان محسوس نیست، بدین جهت برگ ریزان پاییزی کمتر به چشم می‌خورد و درختان در تمام طول سال سبزینگی خود را از دست نمی‌دهند. سرسبزی درختان در فصول مختلف موجب شده است که فصول چهارگانه را به فصل بهار تشبیه کنند و چون چهار فصل آن همواره حالت بهار دارد به «چهاربهار» معروف شده و به تدریج به چابهار تبدیل شده است. این دو منطقه در استان سیستان و بلوچستان (خاش و چابهار) از خوش آب و هواترین و زیباترین مناطق استان هستند و برای استفاده‌های جهانگردی به ویژه در فصول پاییز و زمستان حتی بهار بسیار مناسب‌اند.  

 

      قسمت جنوب استان سیستان و بلوچستان با یکی از بزرگ ترین منابع آبی کشور (دریای عمان) همجوار است. این همجواری موقعیت ویژه‌ای را برای بهره برداری‌های جهانگردی و تفرجگاهی و انواع ورزش‌های آبی از سواحل دریای عمان به ویژه در ایام زمستان فراهم آورده است. در کناره‌های این دریا به خصوص در قسمت جنوبی شهرستان چابهار، صخره‌های بزرگی در اثر پیش روی آب دریای عمان و فرسایش سنگ‌های رسوبی به وجود آمده‌اند که خلل و فرج ناشی از فرسایش آب در آنها، چشم‌اندازهای بسیار زیبایی را ایجاد کرده است. از این قسمت به خصوص در هنگام غروب آفتاب، می‌توان به عنوان یکی از زیباترین سواحل ایران یاد کرد.  

 

 

 

     قسمت‌هایی از سواحل دریای عمان ارزش‌های ممتاز تفرجگاهی و استراحت گاهی دارند. همچنین از برخی نواحی که اقدامات حفاظتی نظیر نصب تور در آنها انجام شده است به منظور شنا، قایقرانی، کرجی رانی و اسکی روی آب و سایر ورزش‌های آبی استفاده می‌شود. علاقه مندان به ورزش‌های آبی و اسکی روی آب می‌توانند از این امکانات ساحلی استفاده کنند.

«دریاچه هامون»

     دریاچه هامون یکی از پدیده‌های طبیعی ارزشمند از نظر ملی و بین المللی و در خور توجه ویژه است. ارزش اقتصادی آن از دیرباز شناخته شده است و در طول صدها سال مردم حاشیه نشین تالاب از برکت و نعمات گیاهان، پرندگان و آبزیان آن بهره مند شده‌اند.  

 

 

 

     این منطقه ویژه و منحصر به فرد، پناهنگاه بسیای از گونه‌های نادر و در خطر انقراض حیوانی و گیاهی و حمایت کننده زنجیره‌های غذایی در پهنه‌ دشت کویر است. علاوه بر ارزش اقتصادی، ارزش‌های اکولوژیکی هامون نیز در خور توجه فراوان است. این دریاچه مامن مناسبی برای استقرار آشیانه و تولید مثل انواع مختلف پرندگان و بعضی مهره داران دیگر است. گونه‌هایی از ماهی‌ها برای تخم ریزی، پوشش گیاهی فشرده درون آب را ترجیح داده و هنگام تولید مثل در چنین مکان‌هایی تجمع می‌کنند. همچنین پوشش گیاهی هامون محل مناسبی برای مخفی شدن و در امان ماندن بعضی از پرندگان، پستانداران و سایر آبزیان از جمله شاهین‌ها، عقاب‌ها و باکلان‌ها است.

     پوشش زیر آب دریاچه نیز همراه با نیزارهای آن در تامین نیازهای حیات وحش نقش اساسی دارند. دریاچه هامون برای بعضی از موجودات زیستگاه دائمی و برای تعدادی دیگر سکونت گاه موقتی و محل گذر و تغذیه محسوب می شود.  

 

 

 

«هامون »

در اصطلاح محلی پوشش گیاهی را «جاز» و انبوهی و کثرت آن را «موریان» می‌نامند. به همین سبب، این ناحیه به جازموریان معروف شده است. این دریاچه فصلی در غرب بلوچستان قرار دارد و نیمی از آن در استان کرمان واقع شده، مساحت حوضه آبریز آن 69 هزار کیلومتر مربع و ارتفاع آن از سطح دریا 300 متر است. محدوده آبگیر کامل دریاچه در مواقع پرآبی 3300 کیلومترمربع و در مواقع کم آبی بطور متوسط 2500 کیلومتر مربع است.

هامون جازموریان مابین کوه‌های مکران و شاهسواران قرار دارد که از شرق به غرب تقریبا به طول 300 کیلومتر و از شمال به جنوب به عرض 100 کیلومتر گسترده شده است. رودهای هلیل رود و بمپور به این هامون می‌ریزند. بر خلاف تمام هامون‌های بسته درونی ایران، خاک‌های هامون جازموریان چندان شور نیست و زمین آن از قلوه سنگ‌ها و لایه‌های شنی و آهکی تشکیل شده است.

«هامون ماشکل»

     این دریاچه در نزدیکی مرز ایران و پاکستان واقع شده است. رودهایی که به آن وارد می‌شوند، ماشکل یا ماشکید و شاخه‌های سیمیش و رختک که از دامنه‌های شرقی کوه‌های مرزی جاری می‌شود. این دریاچه واجد ارزش‌های زیست محیطی است.

«هامون چاه غیبی (گابی)»

     این هامون درجنوب غربی خاش واقع شده و مرکز تجمع سیلاب‌های فصلی است. مانند سایر هامون‌ها در بهار دارای آب و در سایر فصول به شکل مرداب درمی‌آید.

«دریاچه سه دریا»

     این دریاچه از سه دریاچه کوچک در قلل کوه تفتان تشکیل شده است که عمق دو دریاچه قسمت شمالی کم و اغلب دارای آب گوارا است و دریاچه دیگری که نسبتا بزرگتر است، آب دائمی و شور دارد. این پدیده از جاذبه‌های طبیعی ویژه ناحیه بلوچستان است.  

 

 

 

«جنگل‌ها و بیشه‌ها»

    جنگل‌های استان سیستان و بلوچستان مانند جنگل‌های ناحیه شمال غرب ایران به صورت انبوه و متراکم نیست و اغلب به طور پراکنده و به اصطلاح لکه‌ای است در مناطقی از چابهار به طرف کنارک در مسیر جاده و در مسیر روستای حوتک و کهیرک به طرف ناحیه زرآباد (غرب بلوچستان) نشانه‌هایی از جنگل‌های کهور و گز دیده می‌شود که به علت کمی بارندگی، فرسایش خاک، جریان سیلاب‌ها و قطع بی رویه درختان تا حدی تنک و پراکنده و رو به کاهش است.

     هم چنین در ناحیه معروف سرحد که سلسله کوه‌های تفتان و پنج انگشت و مورییچ کشیده شده شرایط طبیعی برای نشو و نمودرختان جنگلی بسیار مساعد است و درختانی به وجود آمده که اگرچه به انبوهی و شکوه جنگل‌های مازندران نیستند ولی در عوض دارای گونه‌های بسیار نادر و کمیاب است. از گونه‌های مزبور می‌توان از پسته و بادام کوهی نام برد که به طور فراوان به چشم می‌خورند. همچنین درختان کهور، کنارچش، گلیر، پیش یا نخل خزنده، گز، تاگز، خرزهره، پیر، چگرد. انواع نی، زهر عقرب که اغلب جنگل‌های تنگ دامنه‌ها و دره‌ها و اراضی ساحلی را فرا گرفته‌اند. علاوه بر درختان مزبور، درخت انجیر هندی تمبر (از نوع تمبر کجرات) نیز به شکل جنگل‌های کم پشت یافت می‌شود.

در دره‌ها و دامنه‌های رودسرباز درختانی موسوم به چش و نخل شیطان فراوان است. درخت دیگری در جنگل‌های بلوچستان وجود دارد که شاخه‌های آن مانند درخت یاس و در حدود 5 الی 8 متر ارتفاع دارد. چوب آن از نوع خیلی سخت و همچنین شکننده است و میوه‌ای به شکل گیلاس و آلبالو دارد که اهالی بومی از میوه آن در رنگرزی استفاده می‌کنند. وسعت کل جنگل‌های این استان حدود یک و نیم میلیون هکتار برآورد شده است.  

 

 

 

«دشت لوت»

     بزرگ ترین چاله فلات داخلی ایران دشت لوت است و بخشی از آن بین سیستان و بلوچستان قرار دارد. این دست یکی از خشک ترین و گرم ترین دشت جهان است و کمتر اثری از آب در آن دیده می‌شود. در قسمت غرب دشت لوت، بیابان گردی به نام نمکزار که در فصل بارندگی صعب العبور می‌شود، وجود دارد. نیمه شرقی دشت لوت را ریگ روان پوشانیده قسمتی از لوت جنوبی سرزمین هموار و قابل عبور است.

     در دشت لوت بر اثر تابش شدید آفتاب و بادهای شمالی و غربی، توده‌های بزرگ ماسه، همیشه به طرف جنوب و جنوب شرقی در حرکت‌اند و تپه‌های ماسه‌ای زنجیره‌ای را تشکیل می‌دهند.  

 

 

 

«منطقه حفاظت شده باهوکلات»

     این منطقه در منتهی الیه گوشه جنوب شرقی کشور در طول مرز ایران و پاکستان قرار دارد. این منطقه از کوه‌های کم آب و بیابانی تشکیل شده که تا رودخانه سرباز در بلوچستان گسترده شده است. به گزارش ایسنا این منطقه، مامن «تمساح تالابی» و منحصر به فرد ایرانی است که در آبگیرهای کم عمق مسیر رودخانه زندگی می‌کند. این حیوان در مواقع خشکی تا چند متر زیر آبگیرها نقیب زده و در داخل آنها زندگی می‌کند.

همچنین شرایط خاص اکوسیستم رودخانه‌ای این منطقه امکانات زندگی نوعی ماهی عجیب به نام ماهی گل خور با نام علمی Perio Phthalinuse فراهم آورده که قادر به زیست در آب‌های کم عمق و بستر گلی رودخانه‌ها است.  

 

 

 

 

     به منظور حفظ بخش نمونه‌ای از گیاهان بلوچی و جاندارانی که با اقلیم و گیاهان مزبور ارتباط زیستی دارند، اقدامات حفاظتی ضروری است.

     خط ساحلی دریای عمان که مرز جنوبی این منطقه راتشکیل می دهد، ناحیه قشلاقی پرندگان آبزی است و نیز محل مهمی برای تخمگذاری «لاک‌ پشت‌های سبز دریایی» به شمار می‌آید.

 

 

 

«منطقه حفاظت شده بزمان»

     این منطقه به وسعت 324 هزار و 688 هکتار، منطقه کوهستانی بزمان، تپه ماهورها و دشت‌های اطراف این کوه را در بر می‌گیرد. این منطقه دارای کوهی نسبتا مرتفع با دره‌های آب شیرین و پوشش گیاهی نسبتا مناسب است.

جوامع گیاهی مشرف بر دامنه‌ها، خرزهره، داز، قیچ، درمنه و انواع گون است. حیوانات وحشی که در این منطقه زندگی می‌کنند، کبک. کبک چیل، تیهو، دراج، خرگوش، کل، بز، قوچ و میش هستند.

     علاوه بر گونه‌های مختلف وحوش فوق الذکر، نوع «خرس سیاه آسیایی» که کوچکتر از خرس قهوه‌ای است در سیستان و بلوچستان زندگی می‌کند. کوه‌های سیاه بزمان بیرک، تفتان، سراوان، اطراف خاش، کارواندر، اسفندک و تپه ماهورهای اطراف «رود ماشکل» از جمله زیستگاه‌های اصلی این گونه خرس به شمار می‌آید. پوشش گیاهی این منطقه زیستگاه مناسبی را برای گونه در معرض انقراض و با ارزش خرس سیاه در این ارتفاعات فراهم کرده است.

      پرنده زیبایی به نام «مینا» با رنگ‌های سبز، آبی و سبزقبا نیز در بلوچستان به وفور یافت می‌شود. این پرنده به اندازه سار معمولی است و به سهولت اهلی می‌شود.  

 

 

 

«فضاهای روستایی»

بعضی از روستاهای استان به دلیل موقعیت جغرافیایی، اقلیمی و پیشینه تاریخی جلوه‌های ارزشمندی دارند و می‌توانند با بهره برداری در زمینه جهانگردی روستایی، توسعه یابند.  

 

 

 

«چانف»

     این روستا مرکز دهستان چانف و از توابع شهرستان ایرانشهر در 50 کیلومتری شرق جاده نیک شهر - ایرانشهر قرار گرفته است. این روستا در یک ناحیه دشتی واقع شده و دارای آب و هوای گرم و خشک است.

    دشت گسترده پوشش گیاهی متنوع از انواع درختان گز، کهور، بنه و گلپوره و همچنین حیات وحش ناحیه گرمسیری از عناصر جالب توجه این روستا است. دو مسجد و یک امام زاده به نام پیرمبارک نیز از جاذبه‌های مذهبی و زیارتی چانف محسوب می شود.  

 

«تیس»

      روستای تیس از توابع بخش دشتیاری شهرستان چابهار است که در منطقه کوهپایه‌ای در پنج کیلومتری شمال غرب چابهار واقع شده، رودخانه «لاوری» از میان روستا می‌گذرد و «خلیج چابهار» در غرب آن قرار گرفته است. ارتفاعات متعددی نظیر کوه‌های شهباز، پیلبند و لاوری، روستای تیس را احاطه کرده است.

       این روستا آب و هوایی از نوع گرم و خشک دارد. روستای تیس از مراکز عمده سوزن دوزی است که به طرز زیبا و تحسین برانگیزی توسط زنان روستا تولید می‌گردد.

این روستا قلعه‌ای به نام «قلعه پرتقالی‌ها»‌دارد که به لحاظ قدمت و نوع معماری جالب توجه است.

 

 

 

«بمپور»

      این ناحیه در 22 کیلومتری غرب ایرانشهر و در مسیر جاده ایرانشهر-چابهار قرار گرفته است. رودخانه پر اهمیت بمپور که از کوه‌های شمال شرقی ایرانشهر سرچشمه می‌گیرد از جنوب بمپور به طرف غرب جریان می‌یابد و در انتها به هامون جازموریان می‌ریزد. بمپور ناحیه جلگه‌ای و کوهستانی است که 510 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و ارتفاعاتی در حدود یک هزار و 700 متر اکثر زمین‌های جنوبی آن را پوشانده است. به گزارش ایسنا آب و هوای بمپور به طور کلی گرم و نسبتا مرطوب است و از مراکز عمده‌ صادرات خرما، تره بار و مرکبات محسوب می‌شود. بمپور از چندین آبادی به هم پیوسته تشکیل شده که از آن جمله می توان به دو آبادی باغ و الله آباد که در طرفین خیابان اصلی بمپور واقعنه اشاره کرد.

     از قدمت این آبادی اطلاع دقیقی در دست نیست و شهرت این محل به خاطر وجود قلعه بمپور است که به عهد سامانیان تعلق دارد.

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 22 مهر 1388برچسب:,
  • شنا خت علما و بزرگان بلوچستان

    شنا خت علما و بزرگان بلوچستان (شیخ علی دهواری)

    شیخ علی دهواری، امام جمعه مسجد ابوبکر صدیق شهر سراوان بلوچستان و مؤسس مدرسه دینی امام بخاری آسپیچ شامگاه دوشنبه بیستم آبانماه، پس از اقامه نماز مغرب و خروج از مسجد، توسط دو نفر ضارب ناشناس به شهادت رسید. ضاربین که سوار بر یک دستگاه موتورسیکلت بودند، پس از شلیک ۹گلوله که ناحیه سر و سینه ایشان را نشانه رفته بود، از محل گریختند.

     

    شیخ علی دهواری در سال۱۳۳۹ در شهر سراوان بلوچستان دیده به جهان گشود و بعد از اخذ مدرک دیپلم در سال۱۳۶۰، به منظور ادامه تحصیل عازم کشور عربستان سعودی شد و در دانشگاه اسلامی مدینه منوره، در مقطع لیسانس رشته حدیث فارغ‌التحصیل شد.
    وی پس از بازگشت به ایران، در کنار برخی فعالیت‌های اقتصادی، به تدریس در مدرسه دینی زنگیان پرداخت. در سال۱۳۸۰ مدرسه دینی امام بخاری آسپیچ را تأسیس نمود و در سال۱۳۸۱ مجوز برگزاری نمازجمعه در مسجد ابوبکرصدیق سراوان را دریافت نمود و به تدریج با استقبال گسترده نمازگزاران، به‌ویژه نسل جوان مواجه شد. اتخاذ مشی علمی و حکیمانه در طرح قضایا و مسایل روز،‌ یکی از دلایل استقبال گسترده جوانان به خطبه‌های ایشان بود.
    جماعت دعوت و اصلاح ایران، ضمن ابلاغ مراتب تسلیت خود به خانواده معزز ایشان، علمای محترم منطقه و عموم مردم بلوچستان، علو درجات آن شهید بزرگوار را از درگاه خداوند مهربان مهرورز مسئلت می‌نماید.
    جماعت، همچنین مراتب نگرانی شدید خود را از وقوع چنین حوادث ناگواری اعلام نموده، از مسؤولین ذیربط انتظار دارد، ضمن تأمین امنیت عموم شهروندان، به عنوان وظیفه مصرح دولت در قانون اساسی، در شناسایی عاملان این واقعه اسف‌بار اقدام عاجل نموده، با اتخاذ تدابیر مقتضی و مجازات عاملان،‌ از تکرار چنین حوادث دردناکی پیشگیری به عمل آورند.

    زندگی‌نامه سعدی

    سعدی در شیراز زاده شد. پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس شاغل بود.

    سعدی هنوز کودک بود که پدرش در گذشت. در دوران کودکی با علاقه زیاد به مکتب می‌رفت و مقدمات علوم را می‌آموخت. هنگام نوجوانی به پژوهش و دین و دانش علاقه فراوانی نشان داد. اوضاع نابسامان ایران در پایان دوران سلطان محمد خوارزمشاه و بخصوص حمله سلطان غیاث‌الدین، برادر جلال الدین خوارزمشاه به شیراز (سال ۶۲۷) سعدی راکه هوایی جز کسب دانش در سر نداشت برآن داشت دیار خود را ترک نماید.[۱] سعدی در حدود ۶۲۰ یا ۶۲۳ قمری از شیراز به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌های امام محمد غزالی بیشترین تأثیر را پذیرفت (سعدی در گلستان غزالی را «امام مرشد» می‌نامد). غیر از نظامیه، سعدی در مجلس درس استادان دیگری از قبیل شهاب‌الدین عمر سهروردی نیز حضور یافت و در عرفان از او تأثیر گرفت.این شهاب الدین عمر سهروردی را نباید با شیخ اشراق، یحیی سهروردی، اشتباه گرفت.معلم احتمالی دیگر وی در بغداد ابوالفرج بن جوزی (سال درگذشت ۶۳۶) بوده‌است که در هویت اصلی وی بین پژوهندگان (از جمله بین محمد قزوینی و محیط طباطبایی) اختلاف وجود دارد.

    پس از پایان تحصیل در بغداد، سعدی به سفرهای گوناگونی پرداخت که به بسیاری از این سفرها در آثار خود اشاره کرده‌است. در این که سعدی از چه سرزمین‌هایی دیدن کرده میان پژوهندگان اختلاف نظر وجود دارد و به حکایات خود سعدی هم نمی‌توان چندان اعتماد کرد و به نظر می‌رسد که بعضی از این سفرها داستان‌پردازی باشد (موحد ۱۳۷۴، ص ۵۸)، زیرا بسیاری از آنها پایه نمادین و اخلاقی دارند نه واقعی. مسلم است که شاعر به عراق، شام و حجاز سفر کرده است[نیازمند منبع] و شاید از هندوستان، ترکستان، آسیای صغیر، غزنین، آذربایجان، فلسطین، چین، یمن و آفریقای شمالی هم دیدار کرده باشد.

    سعدی در حدود ۶۵۵ قمری به شیراز بازگشت و در خانقاه ابوعبدالله بن خفیف مجاور شد. حاکم فارس در این زمان اتابک ابوبکر بن سعد زنگی(۶۲۳-۶۵۸) بود که برای جلوگیری از هجوم مغولان به فارس به آنان خراج می‌داد و یک سال بعد به فتح بغداد به دست مغولان (در ۴ صفر ۶۵۶) به آنان کمک کرد. در دوران ابوبکربن سعدبن زنگی شیراز پناهگاه دانشمندانی شده بود که از دم تیغ تاتار جان سالم بدر برده بودند. در دوران وی سعدی مقامی ارجمند در دربار به دست آورده بود. در آن زمان ولیعهد مظفرالدین ابوبکر به نام سعد بن ابوبکر که تخلص سعدی هم از نام او است به سعدی ارادت بسیار داشت. سعدی بوستان را که سرودنش در ۶۵۵ به پایان رسید، به نام بوبکر سعد کرد. هنوز یکسال از تدوین بوستان نگذشته بود که در بهار سال ۶۵۶ دومین اثرش گلستان را بنام ولیعهد سعدبن ابوبکر بن زنگی نگاشت و خود در دیباچه گلستان می‌گوید. هنوز از گلستان بستان یقینی موجود بود که کتاب گلستان تمام شد. [۱]

    نظرات درباره تاریخ تولد و وفات

    بر اساس تفسیرها و حدس‌هایی که از نوشته‌ها و سروده‌های خود سعدی در گلستان و بوستان می‌زنند، و با توجه به این که سعدی تاریخ پایان نوشته شدن این دو اثر را در خود آن‌ها مشخص کرده‌است، دو حدس اصلی در زادروز سعدی زده شده‌است. نظر اکثریت مبتنی بر بخشی از دیباچهٔ گلستان است (با شروع «یک شب تأمل ایام گذشته می‌کردم») که براساس بیت «ای که پنجاه رفت و در خوابی» و سایر شواهد این حکایت، سعدی را در ۶۵۶ قمری حدوداً پنجاه‌ساله می‌دانند و در نتیجه تولد وی را در حدود ۶۰۶ قمری می‌گیرند. از طرف دیگر، عده‌ای، از جمله محیط طباطبایی در مقالهٔ «نکاتی در سرگذشت سعدی»، بر اساس حکایت مسجد جامع کاشغر از باب پنجم گلستان (با شروع «سالی محمد خوارزمشاه، رحمت الله علیه، با ختا برای مصلحتی صلح اختیار کرد») که به صلح محمد خوارزمشاه که در حدود سال ۶۱۰ بوده‌است اشاره می‌کند و سعدی را در آن تاریخ مشهور می‌نامد، و بیت «بیا ای که عمرت به هفتاد رفت» از اوائل باب نهم بوستان، نتیجه می‌گیرد که سعدی حدود سال ۵۸۵ قمری، یعنی هفتاد سال پیش از نوشتن بوستان در ۶۵۵ قمری، متولد شده‌است. بیشتر پژوهندگان (از جمله بدیع‌الزمان فروزانفر در مقالهٔ «سعدی و سهروردی» و عباس اقبال در مقدمه کلیات سعدی) این فرض را که خطاب سعدی در آن بیت بوستان خودش بوده‌است، نپذیرفته‌اند. اشکال بزرگ پذیرش چنین نظری آن است که سن سعدی را در هنگام مرگ به ۱۲۰ سال می‌رساند. حکایت جامع کاشغر نیز توسط فروزانفر و مجتبی مینوی داستان‌پردازی دانسته شده‌است، اما محمد قزوینی نظر مشخصی در این باره صادر نمی‌کند و می‌نویسد «حکایت جامع کاشغر فی‌الواقع لاینحل است». محققین جدیدتر، از جمله ضیاء موحد (موحد ۱۳۷۴، صص ۳۶ تا ۴۲)، کلاً این گونه استدلال در مورد تاریخ تولد سعدی را رد می‌کنند و اعتقاد دارند که شاعران کلاسیک ایران اهل «حدیث نفس» نبوده‌اند بنابراین نمی‌توان درستی هیچ‌یک از این دو تاریخ را تأیید کرد.

     

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 14 مهر 1388برچسب:,
  • جذابیت موسیقی بلوچستان

      جذابیت موسیقی بلوچستان

    مردم دونلی

      

    در میان تمامی موسیقی هایی که در بخش موسیقی نواحی ایران حضور و بروز دارد ، موسیقی منطقه سیستان و بلوچستان از ماهیت و کیفیت ویژه ای برخوردار است . تنوع ملودیک و ریتمیک این گونه موسیقایی ونیز نوازندگان صاحب نام آن و وجود سازهایی با بافت و ساخت متفاوت با سازهای دیگر مناطق ایران سبب شده است ، تا پژوهش ها و تحقیقات درباره این موسیقی روند ی رو به رشد به خود گیرد . امسال و در شب کمانه چند تن از کمانچه نوازان صاحب نام نواحی ایران به اجرای برنامه می پردازند که از جمله آنها قیچک نواز نامی موسیقی بلوچستان و منطقه چاه بهار ، عیسی بخش زنگشاهی است ، عیسی بخش با غلام قادر رحمانی و نیز ماشاءالله بامری به عنوان همنواز همکاری و همراهی کرده است . نوشته زیر ضمن اشاره به ویژگیهای موسیقی سیستان و بلوچستان به  خواندن غلام قادر رحمانی اشارتی کرده است.

    شاید شما یک موسیقید ان سنتی باشید یا کلاسیک یا چیزی که امروزه پاپ نام د ارد و یا تلفیقی از همه اینها. طبیعتاً خیلی دوست د ارید هر از گاهی چند ، کنسرتی بد هید و اگر وضع جیبتان خوب بود ، نواری هم منتشر کنید .

     

     

     

     

    .: ادامه مطلب :.
  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 19 شهريور 1388برچسب:,
  • بادهای محلی

     

     شهرستان چابهار
     
    بادهای محلی
     
    1-      گوات شمال 2- گوات گاهر 3-گوریچ 4- براتی 5- کوش 6- واکاتی 7- سهیلی 8- چلیم

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 29 مرداد 1388برچسب:,
  • كوههاي بلوچستان

    كوههاي سيستان :

     
    اين كوهها با جهت شمالي جنوبي شامل چين خوردگيهاي فشرده اي هستند كه از غرب به بيابان لوت و از شرق به دشت سيستان منتهي مي گردد .
    و عبارتند از : كوه خواجه واقع در حاشيه درياچه هامون حدود 900 متر ارتفاع از سطح دريا
     
       كوههاي بلوچستان :
        در جنوب كوههاي سيستان بين چاله لوت و جازموريان بيابان ما شكل ( ما شكيد ) و سواحل درياي عمان گسترده شده است .عبارتند از :
    كوه تفتان : (چهل تن) ، اين كوه در جنوب شرق ايران در 50 كيلومتري شمال شرقي شهر خاش واقع شده است كوه تفتان با ارتفاع 4042 متر از سطح دريا يكي از آتشفشانهاي نيمه فعال ايران است كه از دهانه آن دائما ً بخار گوگرد خارج مي شود .
    خروج گاز گوگرد و بخار آب از دهانه تفتان و همچنين وجوه چشمه هاي آب گرم در اطراف آن نشانگر فعاليت آتشفشاني آن در گذشته بوده است .
     
       کوه بیرک: –1 نزديكي سراوان
    2- كوه ملك سياه كوه : ملك سياه كوه آتشفتشان خاموش است با ارتفاع 1642 متر از سطح دريا و شمال شهر زاهدان ، واقع شده است و نقطه مرز مشترك بين ايران و پاكستان و افغانستان را شكل داده است .
    3- كوههاي بم پشت: واقع در حد فاصل شهرستان سراوان و شهرستان چابهار .
    4- سلسه جبال پيرشوران : واقع در مغرب استان كه كوير لوت را از بلوچستان جدا مي سازد .

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 27 مرداد 1388برچسب:,
  • شهرستان کنارک

     

    آب وهوا
     
       کنارک دارای آب و هوای گرم ومرطوب است . محصولات کشاوری فراوانی همچون چیکو ، پاپایا ، موز ، کنار، انبه ، زیتون محلی ، بی دام ، هندوانه در آن کشت می شود.
     
    مهمترین دشتهای شهرستان کنارک عبارتند از :
     
    عکس از عمران ارزانی
     
     
     
    1-      دشت سرگان با 84 هزارهکتار 2- دشت کهیر با 84 هزار هکتار 3- دشت لاش و زرآباد با 134 هکتار
     
    رودخانه ها
     
       رودخانه کهیر – رودخانه رایج کاریانی
     
    پوشش گیاهی
     
        از مهمترین گونه های جنگلی این بخش می توان کهور ، کلیر ، گورگیاه ، کلپوره ، آویشن و ... نام برد.
     
    جاذبه های طبیعی
     
    گلفشان
     
        درشمال غرب چابهار و رد 20 کیلومتری روستای کهیر در زمینی مسطح ، سه تپه کوچک گل فشان به ارتفاع 50 متر وجوددارد.
    چشمه شورعین :    واقع در روستای شمه سردهستان کهیراست .
     
    چشمه گواتر
     
     واقع درروستای شمه سر ، دهستان کهیر چشمه ای طبیعی با آبی زلال و خنک به صورت قطره ای از سینه کوه می چکد .
    ازدیگی غارها و چشمه های طبیعی به موارد زیر می توان اشاره نمود:
    1- غار طبیعی کل بی بانک واقع در روستای حیدرآباد دهستان کهیر
    2- ترومپک واقع درروستای شمه سر، پایین کوه ترمپوک دهستان جهلیان 
    3- غار گواتگل واقع در روستای شمه سر، دهستان جهلیان .
     
    عکس از عمران ارزانی

     این تصویر غروبی زیبا در شهر کنارک است. این عکس از روی اسکله ای به نام اسکله سنگی ثبت شده  و قسمتهایی از بافت ساحلی این شهر به همراه لنج های به گل نشسته در تصویر قابل مشاهده است.

     

    عکس از عمران ارزانی

     مسجدی بزرگ که در حال حاضر  هنوز تکمیل نشده و در حال ساخت است. اسم مسجد را نمی دانم اما فکر میکنم بعد از اتمام مسجد جامع اهل تسنن این شهر  باشد. چون مسجد بسیار بزرگیست. همانطور که میبینید سبک معماری این استان متاثر از معماری کشورهای پاکستان و هند است البته در این شهر مردم پاکستانی وافغان نیز زیاد است.

     

    عکس از عمران ارزانی

     عکس شماره 3 مربوط میشود به اسکله تفریحی  نیروی هوایی ارتش که در زمان پهلوی برای استفاده کارکنان پایگاه نیروی هوایی که در 5 کیلومتری کنارک قرار دارد، ساخته شده است. البته فعلا به علت  خسارتهایی که در طوفان گونو(گونو در سال 86 در این منطقه واقع شد) به این اسکله وارد شده قابل استفاده نیست. سابق براین از این اسکله برای ماهگیری تفریحی با قلاب و پهلو گیری قایقهای تفریحی استفاده می شد.

     

    عکس از عمران ارزانی

    سواحل  بندر کنارک  به همراه پرندگان زیبای دریایی را مشاهده می کنید که در بکگراند تصویر اسکله سنگی که بزرگترین اسکله کنارک است قابل مشاهده است.  از این اسکله برای پهلو گیری وتخلیه صید لنج های ماهیگیری استفاده میشود.

     

    عکس از عمران ارزانی

     این عکس یک مرجان زیبا را نشان می دهد که به سنگهای اسکله سنگی چسبیده است البته ما از روی کنجکاوی این مرجان رو لمس کردیم و اون قسمتهایی که خودش رو جمع کرده اثر انگشتان ماست.

     

    عکس از عمران ارزانی

     انتهای خط ساحلی کنارک و  به نوعی پارکینگ قایقهای کوچک ماهیگیریست. اون صخره که در انتهای دریا مشاهده میکنید مربوط به پایگاه نیروی دریایی ارتش میباشد.

    عکس از عمران ارزانی

     انتهای خط ساحلی کنارک در نمایی بسته تر و اسکله کوچکی که محل پهلو گیری لنجهای کوچک و قایقها ماهیگیریست.

     

    عکس از عمران ارزانی

     عکس کارخانه ی کشتی سازی را نشان می دهد و اون بناهای نیمه تمام کنار ساحل مربوط به همین کارخانه است که البته زباله های چوب - فایبر گلاس -  چسب چوب - رنگ وغیره این کارخانه میتواند صدمات جبران ناپذیری به محیط زیست منطقه وارد کند. عکس از روی اسکله نیروی هوایی ثبت شده است.

    عکس از عمران ارزانی

     

    عکس از عمران ارزانی

    این دو عکس اسکله تجاری بندر آزاد چابهار را نشان می دهد. بیشتر واردات این استان از این اسکله انجام میشود. البته هنوز اسکله آمادگی پهلو گرفتن کشتی های بزرگ تجاری را ندارد چون عمق ان کم است اما در آینده نزدیک با احداث اسکله بزرگتر این مشکل برطرف خواهد شد ودر اون صورت اینجا به بزرگترین بندر آزاد کشور از لحاظ واردات و صادرات تبدیل خواهد شد.

    عکس از عمران ارزانی
     
     
    عکس از عمران ارزانی
     
     
     
    عکس از عمران ارزانی

    سه تصویر از مکانی تفریحی به نام دریای بزرگ در چابهار که چون دریا از اینجا مستقیما به اقیانوس وصله، به آن دریای بزرگ میگن. طول موجهای اینجا گاهی وقتها به 9 متر هم میرسه. مکان تفریحی زیبا وخوبیست و به خاطر امواج خروشان دریا در اینجا دمای هوا بسیار خنک تر از جاهای دیگه ی این شهره. البته از لحاظ خدمات توریستی و رفاهی و امکانات زیاد جالب نیست.

    عکس از عمران ارزانی

    بندر صیادی پزم در 25کیلومتری کنارک را نشان میده در این بندر اسکله کوچکیست که در تصویر هم مشاهده میشود مورد استفاده این اسکله فقط  صیادیس. در نزدیکی این اسکله روستای پزم مچان قرار داره که بیشتر اهالی روستا از راه صیادی گذران می کنند.

     
     

     

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 22 تير 1388برچسب:,
  • رودخانه ها استان

     

    رودخانه ها :
     
    رودخانه هيرمند :
     
    منبع اصلي ، تامين آب دشت سيستان است كه از كوههاي هندوكش و ارتفاعات بابا يغما در چهل كيلومتري غرب كابل در افغانستان سرچشمه مي گيرد . و پس از طي مسافت 1050 كيلومتــــر وارد خاك ايران مي شود و در نقطه مرزي به دو شاخه تقسيم مي شود يك شاخه در امتداد مرز جريان پيدا مي كند و پريان مرزي ( مرز مشترك ايران و افغانستان ناميده مي شود) كه اين رودخانه نهايتاً وارد خاك سيستان شده و پس از مشروب نمودن بخشي از اراضي به درياچه هامون ميريزد .
    شاخه ديگر وارد رودخانه سيستان شده و رودخانه سيستان ناميده مي شود .
     و شاخه هاي متعدد از آن منشعب مي شود از جمله سيلك ، نيامك ، نهراب و در نهايت به درياچه هامون ميريزد .
     
    رودخانه بمپور :
     
     يكي از رودخانه هاي دائمي و پرآب بلوچستان است و از ارتفاعات كاردانه واقع در 120 كيلومتري شمال شرقي ايرانشهر سرچشمه مي گيرد .
     
    رودخانه كاجو :
     
    اين رودخانه دائمي از شمال قصرقند به سمت جنوب و سپس جنوب شرق جريان مي يابد .
     
    رودخانه سرباز :
     
     اين رودخانه از شاخه هاي اصلي رودخانه باهو كلات است طول رودانه سرباز تا باهو كلات 170 كيلو متر است.   
     
    رودخانه باهو كلات :
     
     از بهم پيوستن رودخانه هاي سرباز و كاجو بوجود مي آيد .
     
     رودخانه كهير ( نيكشهر ) :
     
     اين رودخانه سيلابي ابتداي آن از تنگ سرحد و اطراف نيكشهر سرچشمه ميگيريد .
     
    رودخانه ماشكيد :
     
     اين رودخانه از كوههاي جنوب شرقي بلوچستان سرچشمه مي گيرد .
     
    رودخانه مدانچ :
     
     از ارتفاعات فنوج و بنت سرچشمه مي گيرد .
     
    رودخانه سيانجان :
     
     از ارتفاعات كوه تفتان سرچشمه مي گيرد .
     
    درياچه ها :
     
    درياچه هامون ( سيستان ):
     
     واقع در دشت سيستان با مساحت 458 هزار هكتار و عمق متوسط 5 متر ( در فصول پر آب ) در شمال و شمال غربي اين دشت قرار دارد .
     
    درياچه جازموريان :
     
    اين درياچه فصلي در مغرب بلوچستان واقع شده و نيمي از آن در استان كرمان قرار گرفته است

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 21 خرداد 1388برچسب:,
  • نان در بلوچستان،

    نان در بلوچستان، نيز انواع مختلفي دارد. به عنوان مثال، نوعي نان به نام هلکاري ( halekary) که همان چلبک سيستاني است، وجود دارد. جهت پخت آن خمير درست شده را به صورت قرص‌هاي کوچکي، در روغن سرخ مي‌کنند. اين نان مخصوص سفرة صبحانه است.
    انواع ديگري از نان‌ها مثل لواش، گرده (gerdeh)، سيسرک (syserk)، پناري (ponary) و نان‌هايي که روي تابه پخته مي‌شود، نيز در بلوچستان مصرف مي‌شود.
    بلوچ‌ها همراه با نان خورش‌‌هايي نيز مصرف مي‌کنند که به آن عموماً واداپ (vadap) گفته مي‌شود. در انواع خورش‌هاي طبخ شده در بلوچستان، ادويه‌هاي تند و پياز فراوان استفاده خاصي دارد و گوشت بز بيشتر از گوشت ساير دام‌ها مصرف مي‌شود.
    “تنوري” يکي از غذاهايي است که عمدتاً جهت مجالس مجلل طبخ مي‌شود و آن عبارت است از به سيخ کشيدن يک لاشه کامل گوشت قرمز است. سپس آن را در تنور مي‌گذارند.
    از جمله خورش‌هاي سيستاني کشک زابلي، اوجيزک ( owjyzak) و آبگوشت است.
    کشک زابلي: ماده‌اي است زردرنگ از ترکيب ادويه، زردچوبه، گندم بلغور شده و دوغ. اين مجموعه را به مدت يک هفته الي ده روز در کيسة نخي مي‌گذارند، سپس آن را درآورده و پس از ورزدادن، پودر مي‌کنند.
    کشک زابلي به صورت يک غذاي کامل و مقوي در مدت کوتاهي طبخ مي‌شود.
    اوجيزک: شبيه اشکنه‌هاي امروزي است، منتهي در ساخت آن تنها آب و پياز و روغن و ادويه مخصوص محلي به‌کار برده مي‌شود.
    در تهيه آبگوشت محلي نوعي ادويه که به آن (آچار ačar) مي‌گويند، به کار برده مي‌شود. آچار ترکيبي است از خمير: پياز، آرد گندم جوشيده و زردچوبه. آچار به شکل دايره‌هاي کوچک، خشک و به نخ کشيده مي‌شود و به انواع خورش‌ها از جمله آبگوشت، طعم و لعاب مي‌دهد.
    امروزه با توجه به ارتباط فرهنگ‌ها و بهبود شرايط اقتصادي، تغذيه هيچ‌يک از اقوام منحصر به تهيه غذاهاي سنتي نيست، در سيستان و بلوچستان نيز به همين دليل هم‌اکنون انواع خورش‌ها و پلوها و ساير طعام‌هاي ايراني و حتي خارجي در ليست غذاهاي رايج مردم قرار دارند

    انواع خوراك خرما

    خرماى پاتى: ابتدا يك ظرفى بنام «پات» از برگ درخت پُرْك درست مى‏كنند و آنگاه خرمايى را كه با پا له كرده‏اند، با فشار در داخل آن قرار مى ‏دهند. اين نوع خرما چندان مرغوب نيست زيرا گرد و خاك و حشرات از داخل درز و شكافهاى پات به داخل نفوذ مى ‏كنند.

    خرماى خُنبى: خُنب در واقع همان خمره است خرما را به دو صورت در داخل خُنب قرار مى ‏دهند: يا خرما را ساده و بدون پيرايه، با فشار در داخل خُنب قرار مى ‏دهند و يا اينكه آن را با شيره‏اى كه قبلاً از ميوه خرما گرفته ‏اند و كَنجد و پوچينك، در داخل خُنب قرار مى ‏دهند. اين نوع خرما بسيار مرغوب است و معمولاً خرماى مضافتى را بدين صورت نگاهدارى مى ‏كنند.

    خرماى هينزكى: هينزك همان پوست بز است كه چربى آن را كنار ميزنند و آن را نمك سود و دبّاغى كرده و خشك مى ‏كنند و معمولاً خرماى مضافتى را كه قبلاً با پا له كرده ‏اند، در داخل آن قرار مى ‏دهند اين نوع خرما نيز مرغوب است.

    خرماى حَلَبى: در اين روش خرماى مضافتى يا انواع ديگر را بدون اينكه له كنند، در داخل حلب مى ‏چينند.

    لَده: خوشه مضافتى را قبل از آنكه بطور صد درصد برسد، از درخت مى‏برند، هر دانه را نصف كرده و هسته آن را بيرون مى ‏آورند. آنگاه ريسمانى را از داخل سوراخ ميوه ‏ها عبور داده و آنها را به برج خانه ها آويزان مى ‏كنند تا خشك شوند و بعداً آنها را مصرف مى‏كنند.

    كَتُّك: مثل لده است با اين تفاوت كه ميوه مضافتى را بصورت طولى مى ‏برند و هسته‏ اش را بيرون نمى ‏آورند و آنها را روى حصيرى، در معرض تابش خورشيد قرار مى ‏دهند. و بعد از خشك شدن مى ‏خورند.

    هارگ: خوشه مضافتى را قبل از رسيدن كامل، از درخت مى ‏برند، ميوه را از خوشه جدا كرده و در داخل ديگ بزرگى مى ‏جوشانند بعد از پخته شدن آنها را در معرض خورشيد مى‏گذارند تا كاملاً خشك شوند. معمولاً هارگها را در زمستان مى ‏خورند.

    چانگال: ابتدا نان ضخيم و قطورى را بصورت نيمه پخته درست مى ‏كنند كه بى ‏نمك است سپس خرما را آنقدر با دست مى ‏مالند تا خوب نرم شود. آنگاه نان گرم را روى خرماى نرم شده مى ‏گذارند و با دست نان و خرما را بطور كامل با هم مخلوط مى ‏كنند و مقدارى روغن را با ازگند سرخ كرده و با خرما مخلوط مى ‏كنند كه غذاى بسيار لذيدى درست مى‏شود.


    شیرگ: که از جوشاندن طولانی مدت خرمای رسیده بدست می آید واز آن حلوای محلی نیز درست می کنند و به جای مربا از آن هم استفاده می کنند.
     
     
     
    انواع نان

    لواش: نان نازكى است كه درتنور پخته مى‏شود. بلوچها به تنور (ترون) مى ‏گويند.

    خمير: مثل نان لواش است با اين تفاوت كه اندكى ضخيم تر بوده و در تنور پخته مى ‏شود و معمولاً ترش است.
    سِيسِرك: نانى است كه روى تابه آهنى پخته مى‏شود و چانگال را با آن درست مى ‏كنند.

    پُرانى: اين نان معمولاً اختصاص به كسانى دارد كه در نقطه معيّنى ساكن نيستند و داراى تنور نمى ‏باشند طرز پخت آن بدين طريق است كه ابتدا روى يك زمين شنى، آتش را روشن مى‏كنندو بعد از اينكه شن ها داغ شدند، اخگرها را كنارى نهاده و خمير را روى شنها قرار داده و روى آنرا با شنهاى داغ مى ‏پوشانند و تقريباً بعد از نيم ساعت، خمير را بيرون مى‏آورند.

    هَلَكارى: خمير را به چانه‏ هاى كوچك تقسيم كرده و آن را با غلطك مخصوصى بنام »بِيلَد« نازك مى ‏كنند، آنگاه روغن را در داخل يك ديگ كوچك سرخ كرده و چانه ها را در داخل آن قرار مى‏دهند. معمولاً نان خوشمزه ‏اى است.

    دوتينّى: طرز پخت آن بدين صورت است كه دو چانه را بطور جداگانه پهن كرده و روى هر كدام را روغن مى‏ مالند. آنگاه هر دو را روى هم نهاده، پهن مى ‏كنند و روى تابه‏اى كه مقدارى روغن روى آن ماليده ‏اند، قرار مى ‏دهند، تا پخته شود.


    تيمّوش: خمير را معمولاً به صورت آبكى در مى ‏آورند. آنگاه مقدارى از اين خمير را با دست روى تابه آهنى پهن مى ‏كنند و نان خشك و نازكى درست مى‏شود.
     
    برنج يا بت: برنج را معمولاً بصورت دمى درست مى ‏كنند و آنرا با آبگوشت يا ماهى يا حبوبات مى ‏خورند.
     
    انواع خورشت يا واداپ يا نارشت : كه معمولاً از عدس - لوبيا - ماش - باقلا و ... تهيه مى ‏شوند. همچنين نان را در داخل شير تريد كرده مى ‏خورند. آبگوشت نيز درست مى ‏كنند.
     
    انواع ترشيجات : ترشى ليمو كه در لهجه محلى به آن «حرّام» مى‏گويند و ترشى اَنبه كه در لهجه محلى به آن «چتنى» مى ‏گويند و ساير ترشيجات موجود
     
     
     
     
     

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 16 خرداد 1388برچسب:,
  • روستای رمین

    جاذبه های طبیعی :
    خور قدیم روستا - نوار ساحلی کلات رود از یک طرف به دریا وطرف دیگر با صخره های مختلف و ماسه های طلایی به تالاب بزرگ لیپار منتهی می شود- درخت کهنسال مکرزنان ( کرگ ) وکوههای مریخی اطراف روستا ازجاذبه های گردشگری روستای رمین می باشد که هرکدام در جذب توریست نقش مهمی را ایفاءکند.
    درخت کهنسال مکرزنان که نام محلی آن کرگ می باشد باقدمت بیش از 500 سال درقسمت مرکز روستا درضلع جنوبی ودرمجاورت گورستان وزیارتجاه قراردارد که درایام گذشته روزهای پنجشنبه وجمعه پذیرای افراد از شهر چابهار و حومه در زیر این درخت بز و گوسفند را قربانی نموده و دراطرف گورستان برای شفاءمریضهاو مشکلات روزمره دست به نیایش می پرداختند.

    نوارساحلی کلات رود یکی دیگر از بهترین نقطه که دارای جایگاه خاص در شهرستان چابهاراست این مکان تفریحی با وسعت بیش از 10 هکتاردرنوارساحلی دردامنه تپه های ماسه ایی باعدم امکانات چشم اندازهای بس زیبایی پذیرای مسافرین و گردشگران می باشد که طرح مطالعاتی آن درسال 85 دربرنامه های عمرانی دهیاری قرارگرفته است .
    تالاب لیپاریکی ازبزگترین تالابها درسطح استان به حساب می آید در4 کیلومتری روستای رمین قرار گرفته و باداشتن سدی که آب سرازیر اطراف دراین نقطه جمع و از جنگلهای متنوع برخوردار می باشد باتوجه به گذرجاده مواصلاتی ساحلی چابهاربه خلیج گواتر درایام تعطیلات شاهد بازدید گردشگران در این مکان هستیم .
    کوه های مریخی یکی دیگر ازپدیده های کم نظیردرکشور بالاتر از تالاب لیپاردر اطراف روستای رمین قرارگرفته است این پدیده کم نظیر توجه توریستها بخصوص خارجیهارا بخودجذب کرده است باورود هر توریست در این روستا بیشترجستجو این مکان هستند ماسه های طلایی سواحل اطراف جاذبه آن را دو چندان نموده است
    معرفي جنگلهاي سیستان وبلوچستانعلي رغم وسعت زياد و گسترده حوزه هاي آبخيز استان كه قريب 7/18 ميليون هكتار مي باشد به سبب شرايط خاص ادافيكي و اقليمي و بخصوص كمبود با زندگي منحصرا حدود يك ميليون هكتار ارضي جنگلي بصورت لكه اي و يا پراكندگي زياد در سطح استان مشاهده ميشود كه حدود 3/2 از اين سطح را پوشش هاي بياباني با گونه هاي تاغ و گز تشكيل مي دهند و بخشي از ان را پوشش هاي جنگلي گرمسيري با گونه هاي كهور ، كنار ، چش ، توج ، چگرد، كليرا و حرا و بالاخره جنگلهاي خشك با گونه هاي بادام كوهي و انبه تشكيل مي دهند ، اين جنگلها بصورت لكه هاي كم و بيش بزرگ در ناحيه بلوچستان جنوبي ارتفاعات تفتان و كوه بزمان و مناطق ارتفاعي سراوان استقرار يافته اند و بطور متوسط تراكم درختان در اين عرصه ها به 50 اصله در هكتار مي رسد از نظر گونه جنگلهاي كهور در ناحيه چاه هاشم ، جنگلها گز در جنوب چاه هاشم و تهلاب ، جنگلهاي تاغ در ريگ چاه ، دشت سمسور ، تگرو دامنه شرقي تفتان - جنگلهاي كهور ، گز و آكا سيا در چاهان جنگلهاي كهور و كلير در زرآباد و جنگلها ي گاز رخ درسازندهاي فليش واقع در حد فاصل چاله جازموريان و درياي عمان حضور دارند.در ادامه تعدادی از مهمترین گونه های جنگلی معرفی میشوند:

    چش ، كرت

    تيره : كهور
    مرفولوژي : درختي است تنومند به ارتفاع 6 تا 8 متر، برگها مركب ، برگچه ها ريز و كوچك ، گل ها زرد كروي و خوشبو ، خارهاي بلند و نوك تيز، تاج آن توپي شكل ، تنه به شكل ‎ ميوه غلاف دار
    فصل گلدهي: بهار و پاييز
    مناطق انتشار:اين گونه درمناطق نيمه خشك ، گرم و مرطوب از قبيل سواحل خليج فارس و درياي عمان و در استانهاي بوشهر ، هرمزگان و سيستان و بلوچستان ( چابهار ،ايرانشهر، و نيكشهر ) و همچنين در خاك هاي عميق رسي و شني نيز مي رويد .
    نام محلي : در بندرعباس كرت ، در چابهارچش، در بين لار و بندرعباس به سلم معروف است .
    موارد استفاده : چوب درختان اين گونه در كشتي سازي ( لنج سازي ) ارزش بسيار زيادي دارد . برگها و ميوه ارزش علوفه اي براي دام دارد . اين درختان دراحياء اراضي بياباني و تثبيت شن هاي روان بسيار باارزشند. درگذشته درختان چش بطور غيرقانوني قطع و به كشورهاي همجوار حمل شده و در ساخت كشتيهاي چوبي بسياربزرگ تجاري مصرف مي شده است كه توسط ادارات منابع طبيعي استانهاي ساحلي از اين عمل بشدت جلوگيري شده است و در توسعه اين گنجينه گرانبهاي منابع طبيعي كشور اقدامات اصلاحي واحيائي زيادي انجام پذيرفته است .


    داز نخل ايراني

    تيره :خرما
    مرفولوژي : نام علمي داز به معناي درختچه كوتاه قد مي باشد . درختچه اي است دو پايه با برگهاي پنجه اي سبز و چرمي ميوه سته گل در انتهاي شاخه در گل آذين خوشه ظاهر مي شود . عمر متوسط درختچه حدود 4 الي 5 متر است كه پس ازگلدهي از بين مي رود ومجددا از كنار درختچه قبلي ريشه جوش جديدي توليد مي شود .
    فصل گلدهي : بهار
    مناطق انتشار: درجنوب ايران در مكران در شهرستانهاي سراوان ، نيكشهر، ايرانشهر، خاش و سرباز از ارتفاع 480 متر تا 1280 متر در آبراهه ها ميرويد .
    نام محلي : نام محلي آن در جنوب پورك و داز مي باشد . تصور مي رود كه يكي بنام درخت نر و ديگري نام درخت ماده مي باشد . در بعضي مناطق بلوچستان به آن پيش مي گويند.
    موارد استفاده : از برگ آن حصير ، سبد، كلاه و سيواس كه يك نوع كفش محلي است مي بافند . در افغانستان از دانه هاي آن تسبيح مي سازند .

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 13 خرداد 1388برچسب:,
  • تجهیزات دریائی بندر چابهار

    تجهیزات دریائی بندر چابهار

       

    ردیف نام شناور قدرت موتور نوع فعالیت درصد آماده بکاری
    1 ثوره 3000 hp یدک کش 100
    2 رمضان 2374hp یدک کش 100
    3 خضراء 1632 hp یدک کش 100
    4 قایق ناجی 5 1600 hp تجسس و نجات 100
    5 قایق فایبرگلاس 48 hp غواصی 100
    6 قایق فایبرگلاس 115 hp گشت 100
    7 قایق فایبر گلاس 48 hp گشت 100
    8 پیشین1 - بارج 3 خنی 100
    9 پیشین 2 - بارج 3 خنی 100
    10 پیشین 3 - بارج 2 خنی 100
    11 گالک - بارج مسطح 100
    12 سرداب - بارج آبرسان 100

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 23 ارديبهشت 1388برچسب:,
  • مزایا وامکانات بندر تجاری چابهار

    مزایا وامکانات بندر تجاری چابهار

     چابهار- علی اکبر خندان

    بندر چابهار به تجار تسهيلات و تخفيف ارائه مي دهد ..

     مدير كل بنادر و دريانوردي سيستان و بلوچستان گفت: بندر چابهار به عنوان دروازه ترانزيت كالا در جنوب شرق ايران و با داشتن قابليتهاي مختلف ترانزيتي و ترانشيپي به تجار تخفيف و تسهيلات مختلف در كار صادرات و واردات ارائه مي دهد. 

        'سياوش رضواني' روز شنبه در نخستين نشست روساي اتاق و سازمانهاي بازرگاني استانهاي خراسان، تهران، كرمان و سيستان و بلوچستان افزود: تخفيف 30 درصدي بندري نسبت به ساير بنادر جنوبي كشور و نيز 20 درصد تخفيف سود بازرگاني از جمله سياستهاي تشويقي ارائه شده در بندر چابهار است .

    وي اظهار داشت: بندر چابهار در كاهش هزينه ترانزيت كالا از شرق كشور و آسياي ميانه نسبت به ساير بنادر جنوبي در پايين آوردن هزينه هاي تمام شده نقش بسزايي داشته است.

    وي، با تشريح وضعيت بنادر شهيد بهشتي و شهيد كلانتري چابهار اظهارداشت: بندر شهيد بهشتي با 240 هكتار وسعت، 16 هكتار بارانداز، 30 هزار متر مربع انبارهاي مسقف و پنج پست اسكله نفتي و غيرنفتي قابليت پهلوگيري كشتي هاي تا 30 هزار تني را دارد.

    وي گفت: بندر شهيد كلانتري نيز با پنج پست اسكله مي تواند كشتي هاي تا 50 هزار تني را براي كالاهاي كانتينري پهلو دهد.

    ردیف

    شماره اسکله

    کاربری

    طول(متر)

    آبخور(متر)

    ظرفیت مجاز پذیرش ( تن)

    نوع سازه اسکله

     1  1  چند منظوره  150  8  25000  نصب سریع فلزی
     2  2  نفتی  150  8  25000   نصب سریع فلزی
     3  3  چند منظوره  150  9  25000   نصب سریع فلزی
     4  4  چند منظوره  150  9  25000   نصب سریع فلزی
     5  5  چند منظوره  262  11  70000  شمع فلزی ،عرشه بتونی

     

    تعداد و مشخصات اسکله های بندر شهید  کلانتری 

    ردیف
    نام اسکله
    نوع کاربری
    طول (متر)
    آبخور (متر)
    نوع سازه
    حداکثر ظرفیت پذیرش هر پست اسکله (تن)
    1
    1
    دریابانی
    120
    4
    شمع بتونی، عرشه فلزی
    -------------
    2
    2
    چند منظوره
    120
    5
    شمع بتونی، عرشه فلزی
    500
    3
    3
    چند منظوره
    120
    5.5
    شمع بتونی، عرشه فلزی
    2500
    4
    4
    چند منظوره
    120
    5.5
    شمع بتونی، عرشه فلزی
    2500
    5
    5
    چند منظوره
    225
    11.80
    شمع وعرشه بتونی
    45000

     

    موج شکنها

    موج شکن طول ( متر ) لایه آمور لایه فیلتر لایه مغزی و مقرس
    نوع وزن واحد (تن ) نوع وزن واحد (تن ) نوع وزن واخد (تن )
    بندر شهید بهشتی 1550 سنگی 12-3 سنگی 1-3/0 سنگی 50-1/0
    بندر شهید کلانتری 1140 سنگی 8-5 سنگی 1-5/0 سنگی  
     
     
    50 1/0

     

    پتانسیل های ملی و بين المللی چابهار

     

    ويژه گي ها و پتانسيل ها

    وجود مزيت هاي چهارگانه منابع انساني ، منابع انرژي، ذخاير معدني و بالاخره موقعيت ممتاز جغرافيايي و استراتژيک کشور در چهار راه شرق و غرب به عنوان عناصر اصلي در توسعه بلند مدت و پايدار فرصت هاي طلايي را براي اقتصاد کشور فراهم مي کند.

    منطقه آزاد چابهار با مساحت 14 هزار هکتار در منتهي اليه جنوب شرقي ايران در شرق خليج چابهار و کنار آب هاي نيلگون درياي عمان قرار دارد اين منطقه به وسيله ي شبکه حمل و نقل زميني و هوايي از شمال به کشورهاي آسياي ميانه و افغانستان ، از شرق به پاکستان ، و از جنوب به اقيانوس هند اتصال مي يابد.

    صاحب نظران اقتصادي معتقدند که معجزه اقتصادي قرن بيست و يک ، ترانزيت کالا به عنوان اجازه عبور کالا يا مسافر از قلمرو کشور ها محسوب مي شود و منطقه آزاد چابهار که از طرفي مشرف به اقيانوس هند و از سوي ديگر نزديکترين فاصله ي زميني را تا کشورهاي افغانستان ، پاکستان و کشورهاي آسياي ميانه دارد ، با استفاده از قابليت هاي ترانزيتي خود مي تواند به عنوان پايگاهي براي انتقال توليدات کشورها با کمترين هزينه حمل مورد استفاده قرار گيرد به ويژه آنکه مي تواند بندر چابهار را بهترين و مناسبترين دروازه آبي افغانستان براي ارتباط با دنياي خارج قلمداد کرد اين موضوع به اهميت طرح توسعه و فعال سازي محور ترانزيتي چابهار بيش از پيش مي افزايد.

    محور ترانزيتي چابهار

    محور ترانزيتي چابهار شامل مجموعه بندري چابهار و شبکه راه هاي زميني است که از بندر چابهار در استان سيستان و بلوچستان آغاز شده و بعد از عبور از شهرهاي نيکشهر، ايرانشهر ، خاش ، زاهدان ، نهبندان، بيرجند، گناباد ، تربت حيدريه و مشهد از يک سو به سرخس و از طرف ديگر به نقاط مرزي لطف آباد و باجگيران، در استان خراسان منهي مي شود خروجي هاي اين محور به نقاط مرزي ميلک و دوغارون نيز جزو اين محور محسوب مي شود.

    اصلي ترين اهدافي که در توسعه محور ترانزيتي چابهار مورد نظر هستند به شرح ذيل مي باشند.

    1-       افزايش نقش  سهم و نقش کشور در ترانزيت کالا و حمل و نقل بين المللي و بازرگاني داخلي و خارجي

    2-       ارتقاي عملکرد بندر چابهار تا حد يک مگاپورت و تلاش در راستاي تبديل آن به يک HUB منطقه اي

    3-       ارتقاي نقش و عملکرد منطقه ي آزاد چابهار در توسعه ملي و منطقه اي.

    مزيت هاي اختصاصي

    اتصال به خشکي

    اتصال چابهار به سرزمين اصلي و خشکي که امکان بهره برداري از امکانات کشور و به ويژه استان سيستان و بلوچستان، کرمان ، خراسان جنوبي و خراسان رضوي را ايجاد مي نمايد.

    واردات کالا

    وضعيت جغرافيايي منطقه آزاد چابهار به گونه اي است که مي تواند تامين کننده اصلي کالا و مواد اوليه مورد نياز کشور باشد و از هزينه هاي فراوان و حمل و نقل شناورها به خليج فارس و ترانزيت از کشورهاي جنوبي خليج فارس بکاهد.

    نزديکترين بندر به آب هاي بين المللي

    تنها بندر اقيانوسي کشور در اين منطقه مي باشد



     

     

    مزایای استفاده از منطقه آزاد چابهار
     
    الف : مزیت های عمومی قانونی

    1-     
    برخورداری از معافیت بر درآمد و دارائی 15 ساله
    2-     
    برخورداری از ضوابط و مقررات کار مبتنی بر توافق طرفین و وجود مقررات کار و استخدامی کاملاً قابل انعطاف
    3-     
    امکان استفاده از کارشناسان و مدیران خارجی به میزان 10% تعداد نیروی انسانی شاغل در واحدها
    4-     
    عدم اعمال مقررات گمرکی و تجارت خارجی در منطقه آزاد
    5-     
    امکان تاسیس شرکتهای خارجی با هر میزان از درصد سهام
    6-     
    امکان ترانزیت و صدور مجدد کالا بدون محدودیت
    7-     
    امکان ورود کالا به منطقه بدون پرداخت عوارض گمرکی
    8-     
    خرید و فروش کلیه ارزها در مقابل ریال یا سایر ارزها
    9-     
    امکان ورود و خروج کالا از منطقه به خارج از کشور بدون کوچکترین تشریفات اداری
    10-  
    امکان خروج اصل و سود حاصل از بکارگیری سرمایه
    11-   امکان تاسیس بانک ، موسسات اعتباری و صرافی و شرکتهای داخلی و خارجی
    12-   امکان خرید و فروش کالای خارجی  


    ب
    مزیت های اختصاصی
     
    1-   برخورداری از 2 اسکله شهید کلانتری قدرت پذیرش کشتیهایی 45000 تنی و اسکله شهید بهشتی با ظرفیت پذیرش کشتیهای با ظرفیت 100000تن
    2-     
    اتصال به خشکی و سرزمین اصلی که هزینه های تخلیه و بارگیری مضاعف را درمقایسه با دیگر مناطق آزاد بدنبال نخواهد داشت .
    3-     
    دسترسی به فردگاه بین المللی چابهار ( کنارک ) با ظرفیت پذیرش هواپیماهای پهن پیکر و دور پرواز .
    4-     
    امکان استفاده از دو گمرک منطقه نزد چابهار و گمرک شهر چابهار
    5-     
    دسترسی به آبراهه های بین الملی اقیانوس هند
    6-     
    دوری از نقاط بحرانی و برخورداری از امن ترین پایانه های دریایی و زمینی موجود در استانهای کشور
    7-     
    برخورداری از آب و هوای متعادل در مقایسه با کلیه شهرهای ساحلی و بندری و جزایر ایرانی خلیج فارس
    8-     
    دسترسی به سردخانه 5 هزار تنی و انبارهای بزرگ مسقف
    9-      فراهم نمودن زمینه مناسب تولید و پردازش کالاهای صنعتی برای صادرات
    10-   همجوار بودن با کشورهای پاکستان و افغانستان و بازارهای مصرف این کشورها با توجه به جمعیت نسبتاً زیاد این کشورها

     انبارها و محوطه ها 

     

     

     

    وضعیت انبارومحوطه بندر شهید بهشتی
     
     ردیف
    نوع انبار
    نوع کالای انبار شده
    مساحت (هکتار)
    ظرفیت پذیرش کالا(تن)
    ملاحظات
    1
    انبار سرپوشیده
    کالای عمومی
    9000متر مربع
    --------------
    -----------

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 20 شهريور 1387برچسب:,
  • معرفی شهرستان سرباز

     

    معرفی شهرستان سرباز
     
         وضعيت فرهنگي هر منطقه و قومي وابسته به آداب.رسوم.باورها واعتقاداتمردم ‹استو خصايص و ويژگي هاي ساكنان هر منطقه در نوع نگرش و فرهنگ آنها تاثير گذار مي باشد به طوري كه ميتوان گفت وضعيت فرهنگي هر منطقه و قومي وابسته به آداب.رسوم.باورها و اعتقادات مردم آن است و خصايص وضعيت فرهنگي هر منطقه نشات گرفته از خلق و خوي ساكنان آن وشرايط حاكم بر آن مي باشد.
           شهرستان جديدالتاسيس سرباز در جنوب شرقي ترين نقطه كشور ايران قرار دارد و ۱۲۱ كيلو متر مرز مشترك با كشور پاكستان دارد داراي ۱۴۸ هزار نفر جمعيت كه از اين ميزان ۸۰ درصد آن ساكن در روستا ها مي باشند اين شهرستان داراي ۴ بخش :آشار.پيشين.راسك و سرباز مي باشدو در كل داراي ۸۴۴ پارچه آبادي به صورت روستاومناطق عشايري است.نسبت جمعيت مرد به زن اين شهرستان ۵۰ .۵۰ است يعني نصف جمعيت ساكن در ان مردان و نصف ديگر آنرا زنان تشكيل مي دهند.و حدود ۶۵درصد از كل جمعيت شهرستان را جوانان و اغلب در رده هاي سني ۱۵ تا ۲۵ سال تشكيل مي دهد.
          شهرستان سرباز از دير باز به جهت اينكه مهد پرورش شخصيتهاي بسياري در زمينه هاي مختلف اجتماعي بوده تاثير گذار در جريانات اجتماعي استان بوده است.وجود شخصيتهاي برجسته و بارزي در زمينه هاي مذهبي.فرهنگي .هنري و ... خود گواه محكمي بر اين مدعاست.به دليل اهميت و رواج هنر شعر و شاعري در اين شهرستان در ادامه سعي خواهيم كرد اشاره اي به زندگي بعضي از شاعران پر آوازه اين شهرستان نماييم.
     

    شهرستان سرباز:

    شهرستان سرباز یکی از شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان ایران است. مرکز این شهرستان، شهر راسک است. جمعیت این شهرستان بر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۱۶۴٫۶۹۵ نفر بوده است  شهرستان سرباز داراي چهار بخش و هشتصد روستا است. و داراي ۱۲۱ كيلومتر مرز مشترك با كشور پاكستان مي باشد .

    رودخانه سَرباز:

     رودخانه سرباز يكى از پرآبترين رودخانه‏ هاى اين بخش و حتى استان محسوب مى ‏گردد.که از کوه های منطقه سرباز جریان پیدا کرده و به سد پیشین منتهی می شود و از سد پیشین به بعد با اسم باهوکلات در قسمت بندر گواتر چابهار به دریای عمان می ریزد .

    مشخصات رودخانه سرباز:

    طول رودخانه: 313 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1450 متر، ارتفاع ريزشگاه: صفر، شيب متوسط: 0/5 درصد، مسيركلى: جنوب شرقى.

    مساحت حوضه آبريز رودخانه سرباز :

    مساحت حوضه آن در نقاط مختلف، متفاوت است، بطوريكه در ايستگاه سرباز برابر با 2193 و در پيردان 2440، در دپكور 2721، در محل الحاق رودخانه حيط 3283، زيرپشامگ 3769، زير چراغان 3916، و در راسك 3990 كيلومتر مربع مى ‏باشد.

    دبی رودخانه سرباز:

     به مقدار آبى كه در مدت يك ثانيه، از يك نقطه رودخانه مى‏گذرد بده يا دبى آن رودخانه گفته مى‏شود.

     

    دبی متوسط ساليانه رودخانه سرباز:

     در محل ايستگاه اندازه ‏گيرى پيردان 2/72 مترمكعب در ثانيه، در محل اندازه‏ گيرى ايستگاه پيشين 6/63، و در باهوكلات 7/91 متر مكعب در ثانيه است. متوسط حجم ساليانه آب رودخانه نيز در محل ايستگاه پيردان 85/8، و در باهوكلات 249/5 ميليون مترمكعب است.

    رژيم رودخانه ‏ها:

     بطور كلى جريان سالانه اين رودها، معمولاً توسط چند طغيان، كه اغلب به صورت ناگهانى، ظرف چند ساعت پس از رگبار به اوج مى‏رسد، تأمين مى ‏گردد. بنابراين جريان پايه معمولاً دراين رودخانه ‏ها وجود ندارد. پس از خاتمه هر طغيان، جريان رودها رو به خشكى مى‏ گذارد. عامل مذكور وهم عدم ريزش برف و فقدان آبرفتهاى ضخيم سبب شده است كه رودهاى منطقه تماماً غيردائمى( فصلى و موقتى) خوانده شوند. فصل سيلاب يا در زمستان و يا در ماههاى تير و مرداد است.با وجود آنكه رودخانه سرباز مهمترين رودخانه بخش محسوب مى ‏گردد ولى چنانچه در طى دو يا سه سال بارندگى رخ ندهد، بيشتر بستر آن خشك مى ‏شود. ولى در بعضى جاها، بستر آن هميشه داراى آب است. آب اين رودخانه در مواقع كم آبى، معمولاً از مركز بخش سرباز تا دَپْكَوْرْ دايمى است. ولى از دَپْكَوْرْ تا روستاى جَميدَر آبى در بستر آن جريان ندارد، دوباره از روستاى جَميدَر تا نرسيده به روستاى زِيارَتْ جاه آب جريان مى ‏يابد، ولى از زِيارَتْجاه تا پايين دست روستاى حِيط بستر آن خشك است. آنگاه از روستاى نُوبَنْدْ تا قسمت عُلياى چراغان آب جريان دارد، از اين نقطه تا نزديكى روستاى هُدارْ بستر آن خشك مى‏باشد. سپس در نزديكى هُدارْ جريان يافته و در پايين دست هُدار دوباره خشك شده تا اينكه در نزديكى سد پيشين مجدداً آب در بستر آن جريان مى‏يابد. همچنين، سرچشمه و منشأ تمامى رودها داراى آب دايمى هستند.

    سيلاب هاى رودخانه:

    سيلابهاى رودخانه سرباز ناشى از رگبارهايى است كه بيشتر در فصل زمستان واوايل بهار و تابستان به وقوع مى‏پيوندد. اين سيلابها مزارع و باغات راويران، قناتها را شكسته، نهرها و جويهاى كشاورزى را پر از گل و لاى كرده و از بين مى‏برند و حتّى گاه ديده مى‏شود كه درختان بزرگى از جمله خرماها را از ريشه كنده و با خود مى ‏برند.

     

     مناطق دائمی  و خشک رودخانه سرباز در مواقع کم آبی:

     آب اين رودخانه در مواقع كم آبى، معمولاً از مركز بخش سرباز تا دَپْكَوْرْ دايمى است. ولى از دَپْكَوْرْ تا روستاى جَميدَر آبى در بستر آن جريان ندارد، دوباره از روستاى جَميدَر تا نرسيده به روستاى زِيارَتْ جاه آب جريان مى ‏يابد، ولى از زِيارَتْجاه تا پايين دست روستاى حِيط بستر آن خشك است. آنگاه از روستاى نُوبَنْدْ تا قسمت عُلياى چراغان آب جريان دارد، از اين نقطه تا نزديكى روستاى هُدارْ بستر آن خشك مى‏باشد. سپس در نزديكى هُدارْ جريان يافته و در پايين دست هُدار دوباره خشك شده تا اينكه در نزديكى سد پيشين مجدداً آب در بستر آن جريان مى‏يابد. همچنين، سرچشمه و منشأ تمامى رودها داراى آب دايمى هستند .

    ویژگی های سرچشمه های رودخانه سرباز:

    معمولاً سرچشمه اين رودها، نواحى كوهستانى هستند كه به علت عدم نفوذ آب در اين نواحى آب‏ها بصورت سطحى جريان مى ‏يابند و منابع آب دايمى را در آن مناطق تشكيل مى ‏دهند. به همين جهت در محل سرچشمه اغلب رودخانه ‏هاى اين بخش روستاهايى ديده مى‏شوند كه اشتغال اهالى آنها، باغدارى مى ‏باشد. يكى ديگر از منابع آبهاى دايمى، چشمه ‏ها هستند كه بطور پراكنده ديده شده و بيشتر در دهستانهاى سركور و كيشكور و در بستر رودها، خصوصاً رودخانه سرباز، وجود دارند كه آب آنها بيشتر صرف آشاميدن اهالى و دامها و در مواردى آبيارى باغات مى ‏شود. معمولاً در محل ظهور چشمه‏ ها، روستاهاى كوچكى، با تعدادى درخت خرما و باغات انگشت شمارى، احداث شده ‏اند كه چنين وضعى در دهستان كيشكور بيشتر چشمگير است. هر چند اين چشمه ‏ها داراى آبدهى زيادى نيستند ولى با اين وجود در بعضى از روستاها اهميت حياتى دارند، بطوريكه با خشك شدن آنها، زندگى اهالى غيرممكن مى ‏شود و مجبور به ترك وطن و كوچ مى ‏گردند. .

    زمين‏شناسى كف رودخانه:

    بستر عُلياى اين رودخانه كوهستانى است. و در جهت شمال غربى - جنوب شرقى جريان دارد و در مسير خود، از دره‏هاى نسبتاً باريكى مى ‏گذرد. تشكيلات حوضه آبريز رودخانه سرباز، از نظر زمين‏شناسى، از سنگهاى دوران سوم غيرقابل نفوذ بوجود آمده ‏اند. طبقات فليش قسمت اعظم اين تشكيلات مى ‏باشند كه گاهى طبقات مارن و شيست در لا به لاى آن مشاهده مى ‏گردند. بطور كلى شيب طبقات در جهت شرق به غرب بوده و عموماً لايه ‏هاى غيرقابل نفوذى را بوجود آورده ‏اند. تشكيلات دوران چهارم به شكل نهشته ‏هاى رسوبى بطور دگرشيبى روى تشكيلات دوران سوم، در بستر رودخانه سرباز و همچنين كلّيه ملحّقات اصلى و فرعى گويمرك، كيشكور و ... و گاهى در دامنه كوهها قرار گرفته‏اند. اين نهشته‏ ها، گاهى به صورت كنگلومراى نسبتاً سخت شده بوسيله سيمان آهكى در دامنه كوهها مشاهده مى ‏شوند ولى بيشتر اين رسوبات به شكل آبرفتهاى جديد با دانه ‏هاى جدا، بستر رودخانه ‏ها را پوشانده ‏اند. قسمت ديگر اين نهشته ‏ها به صورت ذرات ليمونى و رُسى در دوطرف دره‏ هاى منطقه، تشكيل خاكهاى زراعتى را داده ‏اند، كه در شرايط كنونى آباديها و بويژه باغات و مزارع و بطور كلى خاكهاى منطقه را بوجود آورده ‏اند. قسمتى از بستر رودخانه شنى است كه اين شنها از دانه‏ هاى ريز تا سنگهاى بزرگ متغير هستند. به علت وجود همين شنها است كه در بعضى از جاها كه كف بستر رودخانه تا حدودى بالاست، آب به سرعت در داخل زمين فرو مى‏رود. و بعد از اينكه به يك بستر يا كف سختى در پايين دست برخورد مى ‏كند و يا عرض رودخانه كم شود، آب به صورت چشمه از زيرزمين مى‏ جوشد و به جريان خود ادامه مى ‏دهد.

    كيفيت شيميايى آب رودخانه سرباز: 

    به دليل غيرنمكى بودن تشكيلات زمين‏شناسى در اين بخش، كيفيت شيميايى آب رودخانه ‏ها بطور كلى مناسب است. همچنين نمونه ‏هاى برداشت شده از رودخانه ‏هاى مختلف، اسيديته آن را بطور متوسط برابر 8، و هدايت الكتريكى آن را، با توجه به زمان پرآبى و يا كم آبى رودخانه‏ ها از 275 تا 1055 ميكروموز بر سانتيمتر و درجه مرغوبيت آب را از نظر كشاورزى طبق استانداردهاى جهانى، خوب تا متوسط نشان مى ‏دهد. ميزان نمك‏هاى مخلوط در آب رودخانه سرباز برابر 282 ميلى‏گرم در ليتر است كه اين رقم در سطح قابل قبولى براى كشت گياهان مختلف مى‏باشد. ميزان نمك طعام رودخانه سرباز 68 ميلى‏گرم در ليتر و قليائيت آب در حدود 7/9 اندازه ‏گيرى شده است، يعنى بطور كلى از نظر شورى و قليائيت، آب اين رودخانه براى كشاورزى در سطح مطلوبى قرار مى‏گيرد.

    محدوده رسوبات قابل نفوذ رودخانه :

    رسوبات قابل نفوذ كه از نظر مخازن زيرزمينى و بطور كلى ذخيره نمودن آب سيلابهايى كه رودخانه سرباز بوجود مى‏آيند، قابل اهميت مى ‏باشند. در بستر رودخانه به شكل نهشته ‏هاى متشكّل از شن و ماسه سخت شده قرار دارند. اين رسوبات طبقات سنگهاى دوران سوم را پوشانيده ‏اند. طول اين لايه ‏هاى قابل نفوذ، فقط در بستر رودخانه سرباز برابر با 112 كيلومتر است و عرض آنهادر كم عرض‏ترين قسمت بستر 50 تا 100 متر و در قسمت‏ هائي كه بستر رودخانه گسترده شده است، اين رقم به 700 تا 800 متر مى‏رسد. محاسبات انجام شده نشان مى‏دهند كه مساحت رسوبات، قابل نفوذى كه كف رودخانه اصلى سرباز را پوشانيده ‏اند در حدود 44 كيلومتر مربع مى ‏باشد كه به اين رقم، مساحت نهشته ‏هاى قابل نفوذ واقع در دره‏ هاى رودخانه گويمرك 17 كيلومترمربع و كيشكور 7 كيلومتر مربع را بايد اضافه نمود.

    اهميت رودخانه سرباز :

    اهميت اين رودخانه در بخش و منطقه سرباز هرچه بگوييم، كم گفته ‏ايم. در مورد اهميت آن همين بس كه حيات اقتصادى جنوب استان به اين رودخانه بستگى دارد. و چه بسا با خشك‏شدن آن ديگر هيچ حياتى در منطقه مشاهده نشود و روستاهاى فراوانى به ويرانى مبدّل گردند. آب اين رودخانه در طول مسير خود براى روستاهاى واقع در كناره ‏هاى آن، منبع آب منحصر به فرد است. تراكم آباديها در مسير اين رودخانه بسيار زياد است. و زمينهاى زراعى آنها از همين رودخانه مشروب مى‏گردند. رودخانه سرباز نقش بسيارى را در آبادانى زمينهاى اطراف خود دارد و از آنجا كه آبرفتهاى زيادى را در اين اراضى ته ‏نشين مى ‏كند، بسيار پربركت و آباد هستند. آب اين رودخانه نه تنها منطقه سرباز، بلكه بخش راسك و سرزمينهاى پهناور دشتيارى را نيز مشروب مى ‏كند. بطور كلى مى ‏توان گفت كه بيشتر زمينهاى حاصلخيز دشتيارى، بر اثر رسوبگذارى همين رودخانه، در طى ساليان متمادى و طولانى، بوجود آمده ‏اند. هم اكنون با احداث سدپيشين، بيشترين استفاده را از آب اين رودخانه، اهالى دشتيارى و باهوكلات و چابهار مى‏ برند.

    آبهاى زيرزمينى:

    به علت كوهستانى بودن و شيب زياد اين بخش و همچنين بارانهاى موقتى و زودگذر همراه با رگبارهاى شديد، اغلب آبهاى زيرزمينى در عمق بسيار كمى (حدود 10 تا 15 متر) قرار دارند و از آنجا كه اكثر بارندگيها بصورت سيلابهايى جارى مى‏ گردند، آب كمتر فرصت نفوذ در داخل زمين را مى‏يابد و بدين‏ترتيب، سفره ‏هاى زيرزمينى كمتر تغذيه مى ‏شوند. بيشتر سفره ‏ها و منابع آب زيرزمينى در مجاورت رودخانه سرباز و شعبات آن قرار دارند. لازم به ذكر است كه بهره ‏بردارى از اين آبها بيشتر دردهستانهاى سركور و كيشكور معمول است

     

    مشخصات هيدروژئولوژيكى آبهاى زيرزمينى:

    ترازيابى آبخوان: در اين منطقه نقاطى را كه بتوان بوسيله آن تراز آبهاى زيرزمينى را شناسايى نمود، وجود ندارد، بعلاوه برنامه حفّاريهاى اكتشافى و آزمايشهاى پمپاژ كه به منظور شناسايى تراز آب و همچنين مشخصات هيدروديناميكى آبخوان تعيين شده، انجام نگرديده است. بنابراين به نتايج بدست آمده از بررسيهاى ژئوفيزيكى اكتفا شده و مبناى بررسيها قرار گرفته ‏اند. اين بررسيها نشان مى ‏دهند كه ضخامت سفره آبدار در بستر رودخانه سرباز بطور متوسط 5 تا 6 متر مى ‏باشد و به اين ترتيب قشر فوقانى رسوبات به ضخامت 2 تا 3 متر خشك مى‏ باشد.

    نفوذپذيرى، قابليت انتقال:

    مطالعات انجام شده نشان مى ‏دهد كه در حدود 9 درصد آبهاى ذخيره شده در لابه لاى رسوبات، غيرقابل استخراج مى‏باشند و به اين ترتيب مقدار آب ذخيره شده قابل بهره‏ بردارى برابر با 9 درصد حجم كل نهشته ‏هاى رسوبى بستر رودخانه ‏هاى اين منطقه مى ‏باشد.

    شعبات (شاخه ‏هاى رودخانه):

    ين رودخانه از ارتفاعات شمالى بخش سرباز سرچشمه مى ‏گيرد. در شمال غربى، شاخه‏اى بنام سَركور، دهستان سركور را به سوى جنوب شرقى طى مى ‏كند و در سرراه، رودخانه ‏هاى مَچكور، سهمان، هنسانوچ، كوش‏كور و هِچكدر به آن مى‏ پيوندند و به سوى سرباز متوجه مى ‏شود. در مركز بخش سرباز با رود گُوَيْمَرْكْ مخلوط مى ‏شود. سپس به سوى جنوب غربى از دره ‏هاى پرپيچ و خم و تنگ عبور مى ‏كند و در روستاى ايتك با رودخانه بَخْتَكْ مخلوط مى ‏شود. آنگاه در محل پل سرباز با رودخانه جژّان در هم مى‏آميزد. در روستاى دپكور رودخانه كيشكور به آن مى‏پيوندد و در روستاهاى رودبن ولهاباد با رود رُمپان در هم مى‏آميزد و آنگاه در روستاى زيارتجاه با رودخانه زيارت‏كور مخلوط مى ‏شود. در بدو ورود به دهستان پارود و نرسيده به حِيط با رودخانه بِشْكير در هم مى‏آميزد و در انتهاى حيط با رودخانه روت‏كور مخلوط مى‏ شود.

       در پارود، رود سُموكان (گُوَرْدَشْتْ) به آن مى‏پيوندد و پس از پيوستن با رود پِشامَگْ، از كنار روستاى فيروزآباد مى ‏گذرد و به مركز بخش راسك وارد مى‏گردد. در اين دهستان نيز همچنان به سوى جنوب شرقى جريان مى ‏يابد و در نزديكى هُدار با رودخانه لاشار مخلوط شده و از روستاهاى بافتان و جَكيگُور عبور كرده، وارد دهستان پيشين مى ‏شود. در ابتداى ورود به اين دهستان نخست با رودخانه سيرين كَوْرْ و سپس با رودخانه سوران آب در هم مى ‏آميزد و سد پيشين را پشت سر مى‏ گذارد. سپس به سوى جنوب غربى متوجه مى‏ شود و در سر راه با رود وَشْ كَوْرْ مخلوط مى‏ گردد و به دهستان باهوكَلات از شهرستان چابهار داخل مى ‏شود. در ورود به اين دهستان، با شاخه‏اى بنام باهوكلات مخلوط مى‏گردد و آنگاه به سوى جنوب غربى و سپس جنوب شرقى، سراسر دهستان باهوكلات را طى مى‏كند و در سر راه، با رودهاى گَرْگَرُو وَ وَليدادْ و سَمّاچْ مخلوط مى‏شود و در 90 كيلومترى شرق چابهار به خليج گُواتْرْ در درياى عمان وارد مى‏ گردد. اين رودخانه بطور كلّى رودخانه ‏اى سيلابى است كه بخش پايانى مسير خود را در دشتهاى باهوكلات و دشتيارى طى مى ‏كند. از به هم پيوستن رودهاى سَرْكَوْرْ، هنسانوچ، كوش كَوْرْ و هِچْكدَرْ، رودخانه سرباز بوجود مى‏آيد كه نام محلّى اين رودخانه از روستاى سرباز تا راسك معروف به سرباز و از بخش راسك تا باهوكلات بنام مَزَنْ كوَرْ (رودخانه بزرگ)، و از باهوكلات تا مصب خود، باهَوْ ناميده مى ‏شود.

    مشخصات شعبات رودخانه سرباز :

    - رودخانه گُوَيْمَرْكْ: دهستانهاى: نسكند و مينان، فصلى، ريزابه : رودخانه سرباز، حوضه: درياى عمان، طول: 55 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1450 متر، ارتفاع ريزشگاه: 890 متر، شيب متوسط: 1 درصد، مسيركلى: نخست جنوب شرقى و سپس غربى. شاخه‏اى از اين رودخانه از ارتفاعات 80 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر واقع در دهستان نسكند سرچشمه مى ‏گيرد و بنام رودخانه دهانه به سوى جنوب شرقى روانه مى‏شود. در سرراه با ريزابه ‏هاى متعددى مخلوط مى ‏شود و در حوالى روستاى سرداب به سوى جنوب‏ غربى متوجه مى‏گردد و قبل از رسيدن به روستاهاى كندز و باتك، با شاخه شرقى كه از ارتفاعات جنوبى آشار سرچشمه گرفته و بنام رود كُزور معروف است، مخلوط مى‏شود. از كنار روستاهاى گُوَنْگانْ، مينان، دِزْ، بُگانْ و سَنْگ مَسجِد مى ‏گذرد و در مركز بخش سرباز، با رودخانه سركور مخلوط مى ‏شود و رودخانه سرباز را تشكيل مى ‏دهند.

     - رودخانه بَخْتَكْ : دهستان سرباز، فصلى، ريزابه : رودخانه سرباز حوزه: درياى عمان، طول: 51 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1400 متر، ارتفاع ريزشگاه 860 متر، شيب متوسط: 3/6 درصد، مسيركلى: شمال غربى. اين رودخانه از 14 كيلومترى جنوب شرقى سرباز سرچشمه گرفته و از روستاهاى ماتَكْ و اِسْپِكار مى‏گذرد و در روستاى اِيْتكْ به رود سرباز مى‏ريزد.

    - رود سهمان: دهستان سركور، فصلى، ريزابه: رودخانه سركور، حوضه: درياى عمان، طول: 71 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1400 متر، ارتفاع ريزشگاه: 1100 متر، شيب متوسط : 1/8 درصد، مسيركلى غربى، اين رودخانه از 66 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد و رودخانه پاديك شاخه‏اى از آن است و در محل محمودآباد به سركور مى ‏پيوندد.

    - كيشكور: دهستان كيشكور، فصلى، ريزابه: رودخانه سرباز، حوضه: درياى عمان، طول: 53 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1200متر، ارتفاع ريزشگاه: 750 متر، شيب متوسط: 1/8 درصد، مسيركلى: شرقى. اين رودخانه از 75 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد و داراى دو شاخه اصلى: مات كَوْرْو شير بُنان (گَرَگْ كَوْرْ) و شاخه‏ هاى فرعى: مَچانْ، سَگار، بَنْدانْ، سانيچ، دَنْدارْ، جَميدَر،شُكْشْدَرْ، كُپشتان، تيغ آبْ و دازاندر است. و در محل روستاى دَپْكَوْرْ به رودخانه سرباز مى‏ پيوندد.

    - هيسكان: دهستان ايرافشان، فصلى، ريزابه: رودشاهى كور، حوضه: درياى عمان، طول: 50 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1400 متر، ارتفاع ريزشگاه: 800 متر، شيب متوسط: 1/2 درصد، مسيركلى: شمال شرقى. اين رودخانه از ارتفاعات جنوبى دهستان آشار سرچشمه گرفته و بعد از پيوستن چند رود فرعى به شاهى كور تغيير نام داده و به رودخانه نِهِنْگْ مى‏پيوند.

    - هِچكدر: دهستان نسكند، فصلى، ريزابه: رودخانه سرباز، حوضه: درياى عمان، طول: 20 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1200 متر، ارتفاع ريزشگاه: 950 متر، شيب متوسط: 1/4 درصد، مسيركلى: جنوب غربى. اين رودخانه از 88 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه گرفته و از كنار روستاهاى پِيروكوش مى‏ گذرد. و روبروى روستاى پنّام به رود سرباز مى ‏ريزد.

    - هنسانوچ: دهستان سركور، فصلى، ريزابه: رودسركور، حوضه: درياى عمان، طول: 50 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1600 متر، ارتفاع ريزشگاه: 950 متر، شيب متوسط: 1/3 درصد، مسيركلى: جنوبى. اين رودخانه از كوههاى هامان در 56 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد و از كنار روستايى بنام حَمَّلى مى‏گذرد و رودخانه كوش كور به آن مى‏پيوندد.

    - كوش كور: دهستان سركور، فصلى، ريزابه: رود هنسانوچ، حوضه: درياى عمان، طول:25  كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1600 متر، ارتفاع ريزشگاه: 1050 متر، شيب متوسط: 2/2 درصد، مسيركلى: نخست جنوبى و سپس غربى، اين رودخانه از 72 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد.

    - سُموكان (گُوَرْدَشت):دهستان كيشكور، فصلى، ريزابه: رودخانه سرباز، حوضه: درياى عمان، طول: 30 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1250 متر، ارتفاع ريزشگاه: 600 متر، شيب متوسط: 2/2 درصد،

    مسيركلى: جنوب شرقى اين رودخانه از كوههاى باجان و انار در 93 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه گرفته و در روستاى پارود به رودخانه سرباز مى‏ريزد. و شاخه ‏هاى آن عبارتند از : باجان، گادْروچْ، بِيت، جَموك.

    - مَچكور: دهستان سركور، فصلى، ريزابه: رودخانه سرباز، حوضه: درياى عمان، طول: 51 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1450 متر، ارتفاع ريزشگاه: حدود 1200متر، شيب متوسط: 1/7 درصد، مسيركلى: شرقى. اين رودخانه از 55 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد و يكى از شاخه ‏هاى آن رود گُوَرْناگْ است.

    تهلاپ: دهستان ايراَفشان، فصلى، ريزابه: رودشاهى كَوْرْ، حوضه: درياى عمان، طول: 03 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1350 متر، ارتفاع ريزشگاه: 800 متر، شيب متوسط: 1/8 درصد مسيركلى: جنوب شرقى. اين رودخانه از 70 كيلومترى جنوب غربى سراوان سرچشمه مى‏گيرد و شعبات ديگرى كه به آن مى‏ پيوندند عبارتند از: رود بلوچ و چاهى.

    - شاهى كور: دهستان ايرافشان، سيلابى، ريزابه: رود نهنگ، حوضه: درياى عمان، طول: 001 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: حدود 1450 متر، ارتفاع ريزشگاه: حدود 530 متر، شيب متوسط: 0/9 درصد، مسيركلى: شرقى. اين رودخانه از ارتفاعات 130 كيلومترى جنوب باخترى سراوان سرچشمه مى‏گيرد و بنام رودخانه تُرُنْدْ به سوى شمال شرقى روان مى‏شود و پس از مخلوط شدن با يك ريزابهُ نسبتاً بزرگ شمالى، به سوى مشرق متوجه مى‏شود و به رودخانه حَدْكَوْرْ تغيير نام مى‏دهد. رودخانه مزبور در سر راه نخست با رودخانه جَبْدَْر و سپس با رود آشار مخلوط مى ‏شود و بنام رودخانه پَتكانْ به سوى جنوب شرقى متوجه مى‏گردد. در سر راه نخست با رودخانه هِيسكان و سپس با رود ايراَفشانْ در هم مى ‏آميزد  و بنام رودخانه شاهى كور به سوى مشرق روان مى ‏گردد و پس از مخلوط شدن با رود گودان (گيردان)، به سوى جنوب شرقى رهسپار مى‏شود و در نقطه‏اى از مرز ايران و پاكستان كه در 45 كيلومترى جنوب شرقى ايرافشان قرار دارد، به رودخانه مرزى نهنگ مى ‏ريزد.

    - نِهنگ: شهرستانهاى سراوان و ايرانشهر، دايمى، حوضه: درياى عمان، رودخانه مرزى ايران و پاكستان، طول: تا مرز ايران و پاكستان 120 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1000 متر، ارتفاع ريزشگاه نقطه خروج از مرز: حدود 250 متر، شيب متوسط: 0/6 درصد، مسيركلى: جنوب غربى. اين رود قسمتى از مرز دهستان ايرافشان با كشور پاكستان را تشكيل مى ‏دهد (حدود 30 كيلومتر). رودخانه نهنگ از 140 كيلومترى جنوب شرقى سراوان واقع در دهستان بَمْ پُشْتْ سرچشمه مى‏گيرد و در نقطه‏اى به مختصّات طولى 63 درجه و 7 دقيقه و عرض 26 درجه و 39 دقيقه به مرز ايران و پاكستان وارد مى ‏گردد و رو به مغرب و سپس رو به سوى جنوب غربى جريان مى ‏يابد و در سر راه با ريزابه‏ هاى فراوانى كه از ارتفاعات اطراف مرز سرازير شده ‏اند، مخلوط مى ‏شود و با پيوستن به رودخانه شاهى كور، به سوى جنوب غربى متوجه مى ‏گردد و پس از مخلوط شدن با رودخانه كوه پست به سوى جنوب روان مى ‏شود و سرانجام در نقطه ‏اى به مختصّات 62 درجه و 13 دقيقه طولى و 26 درجه و 15 دقيقه عرضى از مرز خارج مى‏گردد و به كشور پاكستان داخل مى‏شود، در كشور مزبور نخست به سوى جنوب و سپس به سوى خاور متوجه مى ‏گردد و پس از مخلوط شدن با رود كِيچ به رود دَشْتْ تغييرنام مى‏ يابد و سرانجام به خليج گُواتْرْ مى ‏ريزد.

    - كهيرى: دهستان سركور، فصلى، ريزابه: رود بمپور، حوضه: جازموريان، طول: 50 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1500 متر، ارتفاع ريزشگاه: حدود 570 متر، شيب متوسط: 1/9 درصد، مسيركلى: شمال غربى. اين رودخانه از كوههاى هامان و شِش سَرْ در 47 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد و به نام رودخانه شاه آپ به سوى مغرب روان مى‏گردد. در دامنه غربى كوه سرخ با يك ريزابه جنوب شرقى مخلوط مى‏شود و به سوى شمال غربى متوجه مى‏گردد. و بنام رود كهيرى درحوالى روستاى سَرْكَهوران (دهستان حومه ايرانشهر) به رود بمپور مى ‏ريزد.

    - گَرْبُنْ (سياهتگان):دهستان كيشكور، فصلى، ريزابه: رودكاجَوْ، حوضه: درياى عمان، طول: 40 كيلومتر، ارتفاع سرچشمه: 1100 متر، ارتفاع ريزشگاه: 520 متر، شيب متوسط: 1/5 درصد، مسيركلى: جنوب غربى. اين رودخانه از كوه گربُنْ در جنوب دهستان كيشكور سرچشمه مى‏گيرد و از كنار روستاى گربُنْ مى‏ گذرد و در محل روستاى كهيران گُواش (بخش قصرقند) به رودخانه كاجو مى‏ريزد.

    - مُشكُند: دهستان سركور، فصلى، ريزابه: رودكاجو، حوضه: درياى عمان، طول: 28 كيلومتر،  ارتفاع سرچشمه: 1000 متر، ارتفاع ريزشگاه: 850 متر، شيب متوسط: 0/5 درصد، مسيركلى: جنوب غربى. اين رودخانه از ارتفاعات 50 كيلومترى جنوب شرقى ايرانشهر سرچشمه مى‏گيرد و قسمت علياى آن را آهورّان مى ‏گويند.

     علاوه بر رودهاى مذكور، بقيه شاخه‏ هاى سيلابى كه به رودخانه سرباز مى ‏پيوندند عبارتند از: اِنْجِرْكْ (كَنْدَگان كَوْرْ)، كانيگان، شِشْ كانْ، نائوك، كَمَك، كرايى كور ناگوكْ، دانْ كور و ... كه همگى در بخش سرباز جريان دارند و رودهايى فصلى هستند. لازم به توضيح است كه علاوه بر اين شعبات، شاخه‏ هاى ديگرى در بخش راسك و باهوكلات نيز به رودخانه سرباز مى ‏ريزند كه برخى از آنها عبارتند از : سيرين كَوْرْ، كشتك، سُورْوَشان، نلينت كاجَوْ يا كاجَهْ.

     

     

     

    روش های صید ماهی در رودخانه سرباز

     

    روش جل یا پره :

    در این روش اول دو عدد چوب ضخیم وکلفت پیدا کرده و به دو طرف تور با استفتده از طناب می بندیمتا راحت تر بتوان تور را کشید و نگه داشت.سپس یک طرف تور را که چوب به آن متصل است را در یک مکان مناسب و از پیش تعیین شده ثابت نگه داشته  تا در مرحله انتهای که ماهیان در آن مکان جمع می شوند نتواند از آن مکان فرار کنند .و طرف دیگر تور را که با استفاده از چوب دیگر بسته شده است را چند نفر طور سریع و با دقت میکشند که با زدن یک نیم دایره در آب ماهیان را درون آن گیر بندازند. در این میان چندین نفر وسط تور را بالا تر از سطح آب نگه داشته تا ماهیان نتواند از دزون آن فرار کنند و چند نفر دیگر در خلاف جهت آب جلو تور شروع به فرار کردن و ایجاد سر وصدا می کنند تا ماهیان در خلاف جهت حرکت چند نفر حرکت کرده و درون تور به دام بیوفتند.بعد از این که نفری که تور را در آب به صورت نیم دایره بر حرکت در می آورد به ساحل می رسد یک نفر تور را از دست آن گرفته و شروع به کشیدن آن در خشکی می کند و نفر قبلی تور را در آب به زمین می چسباند تا ماهیان از درون ان نتوانند فرار کنند. به از این که تمان تور به خشکی آورده شده دو نفر دو طرف عرض تور را گرفته و ماهیان را در یک مکان جمع می کنند.و به ای صورت دوباره این روش تکرار می شود.معمولا در یک بار استفاده می توان ماهیان زیادی صید کرد که همین یک بار در برخی مواقع کافی است و صیاد دوباره در آن روز اقدام به صید بعدی نمی کند .

     روش ماشک یا چرخشی :

    مجموعه بافته توری،توسط طناب متصل به آن (مرکز دایره تور) دسته بندی شده و حلقه انتهایی طناب در دست صیاد محکم می گردد . وسرب های متصل به محیط توری ،باعث سنگینی آن می شوند.تور دسته بندیشده در دست صیاد بر اثر چرخش بدن در اثر چرخش بدن صیاد در محور کمر آن به فضا پرتاب می شود که بر اساس قانون گریز از مرکزوزنه های متصل به محیط ماشک سبب باز شدن  آن در فضا می گردند.تور به همین کیفیت در سطح اب گسترش یافته و بر اثر سنگینی   قطعات سرب ،ضمن قوطه وری در آب از جهات مختلف درون آب فرو می رود به همین راستا اگر در آب ماهی باشد بدلیل افشاندن تور به جداره های تورکه درون آب حالت مخروطی شکل دارد  برخورد می کنند و گیر می افتند . 

    روش پوشال کولر آبی :

    در این روش با تهیه یک عدد تور پوشال کولر آبی یا یک توری مشابه آن از جنس نایلون می توان صید را به صورت زیر انجام داد.

    توری را معمولا در جا هایی که آب گل آلود است یا ما آن را گل آلود کردیم  یا در مکان های که جریان آب زیاد است و ماهی در اشفته حالی به سر می برد رها سازی می کنیم .بعد از رها سازی ماهی معمولا در اطراف آن شروع به ورجه ورجه کردن می کنیم . تا ماهی با آن استرس وارد شود و در توری گیر افتد بعد از گیر افتدادن ماهی باید سریع آن را از آب خارج کرد تا ماهی نتواند فرار کند .بعد از خارج کردن ماهی روش صید به همین صورت تکرار می شود. 

    روش دو داری یا شیل:

    در این روش صیاد دو چوب شیل را طوری در یک طرف بدن نزدیکی کمر نگه می دارد تا بتواند قشنگ طور را باز و بسته کنند.سپس تور را در جلو خود با کمک دو چوب برابری که تا قسمت پایین تور جایی که سرب ها متصل هستند به جلو به حرکت در می آورد. به طوری که دنبال ماهی حرکت می کند یا اینکه در خلاف جهت آب قرار می گیرد و ماهیانی که در جهت آب در حرکت هستند وارد تور شوند.زمانی که ماهی وارد شیل می شود صیاد با احتیاط در شیل را بسته و ماهیان را به بیرون اتقال می دهد و به همین صورت عمل صیذ را تکرار می کند  

    روش کپلوک :

    اول ظروف خاصی با اندازه و شکل متفاوت را انتخواب می کنیم . سپس پارچه ای مناسب از جنس توری و رنگ سفید را طوری بر روی ظرف مورد هدف می بندیم که ماهی نتواند از داخل ظرف فرار کند.  سپس پارچه را بالای ظرف طوری بسته که در قسمت پایین ظرف گره بخورد و قسمت بالایی یک پارچه باشد طور که ظرف یک حالت قفس مانند به خود بگیرد.سپس در قسمت بالایی ظرف که پارچه به صورت یک پارچه است سوراخی مطابق شکل درست میکنیم تا ماهی از آن سوراخ وارد طرف شود.داخل و اطراف ظرف را به آرد آغشته می کنیم تا زمانی که ماهی برای خوردن آرد وارد ظرف می شود درون ظرف به دام افتد.سپس صیاد با دقت خاص وارد آب می شود و یک دست خود را بالای ظرف قرار داده و ظرف را به بیرون اب انتقال دهد.. و با باز کردن پارچه ماهی داخل آن را بیرون آورد و به همین صورت عملیات صید را تکرار کند. 

    روش گوزگ:

    اول با استفاده از سنگ،شن و ماسه مکان خانه ماند و با اشکال متفاوت درون آب درست کرده به صورتی که دیوار های آن از سطح آب بالا تر باشند و ماهی هم نتواند از ان ها فرار کند و معمولا در هایی برای ورود و خروج آب از آن را هم در ان ها استفاده می کنیم که ماهی هم بتواند آزادانه از آن ها عبور کند.  

     

                     

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 17 مرداد 1387برچسب:,
  • تلفات سونامی در چابهار

    نام توفان: گونو GONU

    محل تشکيل: اقيانوس هند

    نحوه تشکيل: اين توفان حاره‌اي در عرضهاي نزديک استوا در روي آبهاي اقيانوس هند که دماي آن بيشتر از 26 درجه سلسيوس است تشکيل شد.

    سرعت حرکت: بين 200-150 کيلومتر بر ساعت

    مسير حرکت: اين توفان از مبدا تشکيل به سوي غرب حرکت کرد و در حين حرکت بسوي غرب از جنوب هندوستان وارد مرحله سيکلون حاره‌اي شد. از روز دوشنبه تغيير مسير داده و با حرکت به سوي شمال‌غرب وارد محدوده جنوبي درياي عمان شد. در ادامه حرکت در روز سه‌شنبه به آبهاي ساحلي ايران و پاکستان نزديک شد و سبب توفاني شدن دريا ابتدا در نزديک سواحل بندر چابهار شد که بيشترين ارتفاع موج را در نيمه شب سه شنبه به مقدار80/5 متر در فاصله 4 کيلومتري از بندرگاه ايجاد کرد. سپس کمي کاهش يافته و ارتفاع موج به 5/2 متر رسيد و مجددا روند افزايشي يافت و مطابق آخرين گزارش (ساعت 8 صبح محلي روز چهارشنبه) ارتفاع موج 4 متر است.

    به نظر مي‌رسد مسير حرکت اين توفان به سبب کاهش بادهاي120 روزه سيستان در دو سه روز گذشته تغيير يافته است و اين، عامل رخداد اين پديده غيرمعمول در منطقه است.

    پديده هاي همراه آن:

     

     

    وزش باد: در آبهاي درياي عمان و تنگه هرمز سرعت باد به 110 کيلومتر بر ساعت مي‌رسد.

    مواج بودن دريا: ارتفاع موج به 5/5-4 متر در درياي عمان مي‌رسد.

    وضعيت آسمان: آسمان ابري همراه با بارش شديد باران و رعدوبرق.

    وضعيت کنوني: آسمان سواحل درياي عمان ابري همراه با بارش شديد باران.

    ميزان بارش: بيش از 10 ميليمتر.

    ارتفاع موج: 4متردر 4 کيلومتري بندر چابهار

    وزش باد: 10 متر بر ثانيه

    بعد از آخرين هشدارهاي سازمان هواشناسي مبني بر ورود توده هواي باران‌زا و ايجاد سيل در شهرستان چابهار، طوفان حاره‌اي "گونو" که مرکز آن اقيانوس هند است با سرعت 150 تا 200 کيلومتر در ساعت حرکت كرده و ارتفاع امواج آب در بندرگاه چابهاربه 4 متر مي‌رسد.

    به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه سيستان و بلوچستان سرعت وزش باد هم اكنون 60 کيلومتر در ساعت است و تا 24 ساعت آينده اين روند ادامه خواهد داشت. بيشترين ارتفاع موج در شب گذشته حدود 6 متر بود،‌ اما در حال حاضر به 4 متر رسيده است.

    اين طوفان كه بعد از شهر چابهار به طرف جاسک در حرکت است، تا كنون تلفات جاني به دنبال نداشته و از خسارات مالي آن هم اطلاعات دقيقي در دسترس نيست.

    "حجت‌علي شايانفر" مسوول ستاد حوادث غير مترقبه استان هم در گفت‌وگو با خبرنگار ايسنا گفت: طوفان توام با رعد و برق و به طور متناوب همچنان در چابهار ادامه دارد و اين روند براساس پيش بيني سازمان هواشناسي تداوم خواهد داشت.

    وي افزود: در سواحل دريا تمامي فعاليت شناورها متوقف و سکونت‌گاه‌ها تخليه شده و همه افراد به ارتفاعات انتقال يافته‌اند.

    او ادامه داد: قطعي برق در برخي از مناطق کنارک و چابهار ادامه دارد

    تندباد گونو به ايران رسيد

    تندباد شديد موسوم به گونو كه از درياي عرب و حوالي كشور هند منشأ گرفته پس از درنورديدن كشور عمان وارد ايران شده و صدمات و خساراتي به برخي مناطق جنوبي ايران وارد آورده است.
     

    اين توفان بعدازظهر امروز (چهارشنبه) به شهرهاي كنارك و چابهار در ساحل درياي عمان رسيده و سازمان هواشناسي ايران سرعت آن را در اين شهرها پنجاه تا شصت كيلومتر در ساعت گزارش كرده و هشدار داده است كه بر سرعت آن افزوده مي شود.

    اين توفان با بارش باران نيز همراه است و آن گونه كه سازمان هواشناسي ايران اعلام كرده تا دو روز ادامه خواهد داشت.

    با رسيدن تندباد گونو به ايران سطح آب درياي عمان در حال بالا رفتن است و سلخل نشينان با تخليه منازل مسكوني خود به ارتفاعها، بويژه داخل محدوده منطقه آزاد تجاري و صنعتي كه از سطح دريا بالاتر بنا شده پناه برده اند.

     

    برق شهر چابهار و منطقه آزاد اين شهر قطع شده و گزارش شده كه مردم براي تهيه موادغذايي و نان به فروشگاهها و نانواييها هجوم برده اند.

     

    ستاد حوادث غيرمترقبه اقداماتي در جهت توزيع نان و آب آشاميدني به صورت بسته بندي شده بين مردم انجام مي دهد و آن گونه كه در گزارشها آمده، برخي از مردم براي در امان ماندن از توفان در داخل خودروها پناه گرفته اند و كساني كه خودرو ندارند به بازارها و دانشگاهي كه در منطقه آزاد چابهار قرار دارد پناه برده اند.

    ورود تندباد گونو به ايران قبلاً پيش بيني شده، اقداماتي براي مقابله با پيامدهاي آن از پيشتر آغاز گرديده و تردد كشتيها و قايقها در درياي عمان، تنگه هرمز و بخشهاي شرقي خليج فارس متوقف شده بود.

    در استان سيستان و بلوچستان، با بستن مدارس دانش آموزان را به مناطق مرتفع انتقال داده بودند.

    بنابر اطلاعيه اي كه ستاد حوادث غيرمترقبه ايران اعلام كرده، تندباد گونو بخشهايي از استانهاي هرمزگان، سيستان و بلوچستان و كرمان را در جنوب ايران تحت تأثير قرار مي دهد.

    به سبب نزديك شدن غير معمول توفان حاره‌اي (گونو‪ (Gonu‬ازدرياي عمان به سوي سواحل ايران، شدت وزش باد بيش از ‪ ۳۰‬متر بر ثانيه يا ‪ ۱۱۰‬كيلومتر در ساعت پيش‌بيني مي‌شود.

    بارش‌هاي شديد رگباري همراه با رعد و برق و مواج بودن درياي عمان و تنگه هرمز ازاوايل امروز چهارشنبه تا پنج شنبه براي شهرهاي ساحلي استان سيستان و بلوچستان و شهرهاي ساحلي شرق استان هرمزگان نيز از ديگر موارد است.

    ارتفاع موج در مناطق ياد شده به ‪ ۴‬تا ‪ ۵/۵‬متر مي‌رسد كه خطر آب گرفتگي مناطق پست ساحلي را در پي خواهد داشت.

    اين سايت درباره نحوه تشكيل توفان حاره‌اي نوشته است : اين توفان در عرض‌هاي نزديك استوا در روي آب‌هاي اقيانوس هند كه دماي آن بيشتر از ‪۲۶‬ درجه سلسيوس است تشكيل شد.

    سرعت آن بين ‪ ۱۵۰‬تا ‪ ۲۰۰‬كيلومتر بر ساعت بوده و از مبدا تشكيل به‌سوي غرب حركت كرده و در حين حركت به سوي غرب از جنوب هندوستان وارد مرحله سيكلون حاره‌اي مي‌شود.

    اين ستاد اعلام كرد: در اخطاريه‌هاي بعدي چگونگي تغيير جهت حركت اين توفان به اطلاع هم‌ميهنان خواهد رسيد.

    تندباد گونو كه شديدترين تندباد ثبت شده در شبه جزيره عربستان از سال 1945 توصيف شده، پيش از رسيدن به ايران مناطق شرقي سلطان نشين عمان را درنورديد و زندگي عادي در تعدادي از شهرهاي اين مناطق را بشدت مختل كرد.

    سرعت تندباد كه هنگام حركت از فراز درياي عرب حدود 230 كيلومتر در ساعت تخمين زده مي شد با رسيدن به عمان كاهش يافت و مقامات سازمان هواشناسي عمان، سرعت آن را بين 120 تا 180 كيلومتر در ساعت تخمين زدند.

    دولت عمان به ساكنان نواحي ساحلي اين كشور دستور داد به مناطق دور از ساحل عزيمت كنند و برخي مناطق كم ارتفاع، از جمله جزيره مسيره در غرب درياي عرب، تخليه شد و ساكنان آنها به ساير نقاط انتقال يافتند.

    به ساكنان مسقط، پايتخت عمان كه شهري ساحلي است نيز دستور داده شد تا در خانه هاي خود باقي بمانند و با ورود تندباد، برق خانه خود را به منظور جلوگيري از خطرات احتمالي قطع كنند.

    ساختمانهاي مدارس به عنوان مراكز اسكان موقت ساكنان مناطق آسيب پذير و سرپناه براي آسيب ديدگان احتمالي گردباد تعيين شد.

     

  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: چهار شنبه 29 خرداد 1387برچسب:,
  • روستای طیس

                             

     روستای تیس از نظر قدمت باستانی می باشد که دارای آثار تاریخی متعددی می باشد  از جمله کوهای پیل بند و شهباز را که دو طرف تیس را همچون سنگر بان احاطه کردند را اشاره کرد.با توجه به گفته قدیمیان و بزرگمردان  در

                    

    گذشته پیل بند یا مجموعه رشته کوهای پیل بند  همانطور از اسمش معلوم است جایگاهی برای چراه و استراحت فیل ها بوده است که از آنها برای حمل محموله استفاده می شد.از آنجایکه تیس اولین بندر ترانزیت و واردات کالا در آن دوران بود  اکثر کالاهایی که از کشورهای همجوار خلیجی می آمد آنها را از طریق شتر و فیل ها به مکانی دیگر حمل می کردند.               

    برای کسب اطلاعات بیشتر به ادامه مطلب کلیک کنید

    .: ادامه مطلب :.
  • نوشته : عمران طیسی
  • تاریخ: دو شنبه 9 تير 1386برچسب:,
  • صفحه قبل 1 2 صفحه بعد


    tissbalooch

    عمران طیسی

    tissbalooch

    http://tissbalooch.loxblog.com

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ

    بنده عمران بچه روستای تیس,فوق دیپلم رشته الكترونيك ومخابرات درياي هستم و میخواهم اطلاعاتی درباره روستای خودم در اطلاع شما کاربران گرامی قرار بدهم.لطفا جهت ارتقا و پیشرفت این وبلاگ ما را با نظراتتان ياري نمایید شماره تماس برای نظرات وپیشنهادها09398291441 تاریخچه طیس وبلوچستان

    تاریخچه طیس وطیس بلوچ